سرِ ارادتِ ما و آستانِ حضرت دوست از حافظ غزل 58
1. سرِ ارادتِ ما و آستانِ حضرت دوست
که هر چه بر سرِ ما می‌رود ارادتِ اوست
دارم امّیدِ عاطفتی از جنابِ دوست از حافظ غزل 59
1. دارم امّیدِ عاطفتی از جنابِ دوست
کردم جنایتی و امیدم به عفو اوست
آن پیکِ نامَور که رسید از دیارِ دوست از حافظ غزل 60
1. آن پیکِ نامَور که رسید از دیارِ دوست
آورد حِرزِ جان ز خطِ مُشکبارِ دوست
صبا اگر گذری اُفتَدَت به کشور دوست از حافظ غزل 61
1. صبا اگر گذری اُفتَدَت به کشور دوست
بیار نَفحِه‌ای از گیسوی مُعَنبَر دوست
مرحبا ای پیکِ مشتاقان بده پیغامِ دوست از حافظ غزل 62
1. مرحبا ای پیکِ مشتاقان بده پیغامِ دوست
تا کُنم جان از سرِ رغبت فدای نامِ دوست
رویِ تو کس ندید و هزارت رقیب هست از حافظ غزل 63
1. رویِ تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست
اگر چه عرض هنر پیشِ یار بی‌ادبیست از حافظ غزل 64
1. اگر چه عرض هنر پیشِ یار بی‌ادبیست
زبان خموش، ولیکن دهان پُر از عربیست
خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست؟ از حافظ غزل 65
1. خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست؟
ساقی کجاست، گو سببِ انتظار چیست؟
بنال بلبل اگر با مَنَت سرِ یاریست از حافظ غزل 66
1. بنال بلبل اگر با مَنَت سرِ یاریست
که ما دو عاشق زاریم و کارِ ما زاریست
یا رب این شمع دل افروز ز کاشانهٔ کیست؟ از حافظ غزل 67
1. یا رب این شمع دل افروز ز کاشانهٔ کیست؟
جانِ ما سوخت، بپرسید که جانانه کیست؟
ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالیست از حافظ غزل 68
1. ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالیست
حالِ هجران تو چه دانی که چه مشکل حالیست