سال‌ها دفترِ ما در گرو صَهبا بود از حافظ غزل 203
1. سال‌ها دفترِ ما در گرو صَهبا بود
رونقِ میکده از درس و دعایِ ما بود
یاد باد آن که نَهانَت نظری با ما بود از حافظ غزل 204
1. یاد باد آن که نَهانَت نظری با ما بود
رَقَمِ مِهرِ تو بر چهرهٔ ما پیدا بود
تا ز میخانه و مِی نام و نشان خواهد بود از حافظ غزل 205
1. تا ز میخانه و مِی نام و نشان خواهد بود
سرِ ما خاکِ رَهِ پیرِ مُغان خواهد بود
پیش از اینَت بیش از این اندیشهٔ عُشّاق بود از حافظ غزل 206
1. پیش از اینَت بیش از این اندیشهٔ عُشّاق بود
مِهرورزیِ تو با ما شُهرهٔ آفاق بود
یاد باد آن که سرِ کویِ توام منزل بود از حافظ غزل 207
1. یاد باد آن که سرِ کویِ توام منزل بود
دیده را روشنی از خاکِ درت حاصل بود
خستگان را چو طلب باشد و قُوَّت نَبُوَد از حافظ غزل 208
1. خستگان را چو طلب باشد و قُوَّت نَبُوَد
گر تو بیداد کنی شرطِ مُروَّت نَبُوَد
قتلِ این خسته به شمشیرِ تو تقدیر نبود از حافظ غزل 209
1. قتلِ این خسته به شمشیرِ تو تقدیر نبود
ور نه هیچ از دلِ بی‌رحمِ تو تقصیر نبود
دوش در حلقهٔ ما قصّهٔ گیسویِ تو بود از حافظ غزل 210
1. دوش در حلقهٔ ما قصّهٔ گیسویِ تو بود
تا دلِ شب سخن از سلسلهٔ مویِ تو بود
دوش می‌آمد و رخساره برافروخته بود از حافظ غزل 211
1. دوش می‌آمد و رخساره برافروخته بود
تا کجا باز دلِ غمزده‌ای سوخته بود
یک دو جامم دی سحرگه اتفاق افتاده بود از حافظ غزل 212
1. یک دو جامم دی سحرگه اتفاق افتاده بود
وز لبِ ساقی شرابم در مَذاق افتاده بود
گوهرِ مخزنِ اسرار همان است که بود از حافظ غزل 213
1. گوهرِ مخزنِ اسرار همان است که بود
حُقِّهٔ مِهر بدان مُهر و نشان است که بود