سروِ چَمانِ من چرا میلِ از حافظ شیرازی غزل 192
1. سروِ چَمانِ من چرا میلِ چمن نمی‌کند؟
همدمِ گل نمی‌شود یادِ سَمَن نمی‌کند
...
در نظربازیِ ما بی‌خبران از حافظ شیرازی غزل 193
1. در نظربازیِ ما بی‌خبران حیرانند
من چُنینم که نمودم دگر ایشان دانند
...
سَمَن بویان غبارِ غم چو از حافظ شیرازی غزل 194
1. سَمَن بویان غبارِ غم چو بنشینند، بنشانند
پری رویان قرار از دل چو بستیزند، بستانند
...
غلامِ نرگسِ مستِ تو تاجدارانند از حافظ شیرازی غزل 195
1. غلامِ نرگسِ مستِ تو تاجدارانند
خرابِ بادهٔ لعلِ تو هوشیارانند
...
آنان که خاک را به نظر کیمیا از حافظ شیرازی غزل 196
1. آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند
آیا بُوَد که گوشهٔ چشمی به ما کنند
...
شاهدان گر دلبری زین سان از حافظ شیرازی غزل 197
1. شاهدان گر دلبری زین سان کنند
زاهدان را رخنه در ایمان کنند
...
گفتم کِی ام دهان و لبت کامران از حافظ شیرازی غزل 198
1. گفتم کِی ام دهان و لبت کامران کنند؟
گفتا به چشم هر چه تو گویی چُنان کنند
...
واعظان کاین جلوه در محراب از حافظ شیرازی غزل 199
1. واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند
چون به خلوت می‌روند آن کارِ دیگر می‌کنند
...
دانی که چنگ و عود چه تَقریر از حافظ شیرازی غزل 200
1. دانی که چنگ و عود چه تَقریر می‌کنند؟
پنهان خورید باده که تَعزیر می‌کنند
...
شرابِ بی‌غَش و ساقیِّ از حافظ شیرازی غزل 201
1. شرابِ بی‌غَش و ساقیِّ خوش دو دامِ رهند
که زیرکانِ جهان از کمندشان نَرَهَند
...
بُوَد آیا که درِ میکده‌ها از حافظ شیرازی غزل 202
1. بُوَد آیا که درِ میکده‌ها بگشایند
گره از کارِ فروبستهٔ ما بگشایند
...