از یک جنسند گرچه نیک و از قدسی مشهدی رباعی 421
1. از یک جنسند گرچه نیک و بد ناس
زین همجنسان بایدت امید و هراس
...
احوال زمانه از ستم‌کیشان از قدسی مشهدی رباعی 422
1. احوال زمانه از ستم‌کیشان پرس
نیک و بد خویش را، هم از خویشان پرس
...
با عقل به اندازه روی مایل از قدسی مشهدی رباعی 423
1. با عقل به اندازه روی مایل باش
آگاه درین بادیه هایل باش
...
بی لخت جگر چو لاله در راغ از قدسی مشهدی رباعی 424
1. بی لخت جگر چو لاله در راغ مباش
بی آتش دل چو غنچه در باغ مباش
...
آن غنچه که کار با صبا افتادش از قدسی مشهدی رباعی 425
1. آن غنچه که کار با صبا افتادش
از بلبل خویش خواهد آمد یادش
...
هرکس که به گلشن وجود آرندش از قدسی مشهدی رباعی 426
1. هرکس که به گلشن وجود آرندش
گر با نیکان بود، نکو دارندش
...
دل عقده چرخ تا گشود، افکندش از قدسی مشهدی رباعی 427
1. دل عقده چرخ تا گشود، افکندش
برداشت اگرچه زود، زود افکندش
...
آن کس که به معصیت فرو رفته از قدسی مشهدی رباعی 428
1. آن کس که به معصیت فرو رفته سرش
افسوس خورد، چون شود از خود خبرش
...
گردون که ندانی سبب خیر از قدسی مشهدی رباعی 429
1. گردون که ندانی سبب خیر و شرش
پیداست هزار نفع در هر ضررش
...
این یا رب گرمی که تو داری از قدسی مشهدی رباعی 430
1. این یا رب گرمی که تو داری پاسش
نی خضر بود حریف، نی الیاسش
...
این خانه که سقف باشد از از قدسی مشهدی رباعی 431
1. این خانه که سقف باشد از افلاکش
نتوان ز بلند و پست کردن پاکش
...