آن قوم که می‌زنند حرف از قدسی مشهدی رباعی 349
1. آن قوم که می‌زنند حرف از تجرید
تجرید ز گفتگوی ایشان چه کشید
...
نابینا را عشق کند صاحب از قدسی مشهدی رباعی 350
1. نابینا را عشق کند صاحب دید
توفیق ازوست، مابقی گفت و شنید
...
چرخم چو ز کشمیر به لاهور از قدسی مشهدی رباعی 351
1. چرخم چو ز کشمیر به لاهور کشید
فرمان کتابه‌ای ز درگاه رسید
...
در راه طلب، فتادگی می‌باید از قدسی مشهدی رباعی 352
1. در راه طلب، فتادگی می‌باید
گر فیض رسد فتادگان را، شاید
...
عاقل ز سر کوی تو رسوا آید از قدسی مشهدی رباعی 353
1. عاقل ز سر کوی تو رسوا آید
سودا به سر و سلسله برپا آید
...
هر لحظه مرا قید دگر می‌باید از قدسی مشهدی رباعی 354
1. هر لحظه مرا قید دگر می‌باید
این مرغ اسیر، بسته پر می‌باید
...
چون مهر، کمال برشدن می‌باید از قدسی مشهدی رباعی 355
1. چون مهر، کمال برشدن می‌باید
چون خامه، زبان سرشدن می‌باید
...
یار تو غم اندوخته‌ای از قدسی مشهدی رباعی 356
1. یار تو غم اندوخته‌ای می‌باید
دل گرم جگرسوخته‌ای می‌باید
...
در معرکه مردی که ازو کار از قدسی مشهدی رباعی 357
1. در معرکه مردی که ازو کار آید
با شیر نرش پنجه‌زدن عار آید
...
هرچند تو را عذاب می‌افزاید از قدسی مشهدی رباعی 358
1. هرچند تو را عذاب می‌افزاید
میلت به سوی شراب می‌افزاید
...
زان ره که نسیمش به مه و از قدسی مشهدی رباعی 359
1. زان ره که نسیمش به مه و سال آید
کام دل من آید و فی‌الحال آید
...
کی عشق برون از دل پر خون از قدسی مشهدی رباعی 360
1. کی عشق برون از دل پر خون آید؟
... نشسته چون رود، چون آید
...