درد از طفلی لازمه هر فردست از قدسی مشهدی رباعی 121
1. درد از طفلی لازمه هر فردست
نتوان گفتن کس به جهان بی‌دردست
...
چشمم به سرشک لاله‌گون از قدسی مشهدی رباعی 122
1. چشمم به سرشک لاله‌گون خرسندست
گویی که به هر قطره دلم پیوندست
...
چون لاله به دشت گرچه دل از قدسی مشهدی رباعی 123
1. چون لاله به دشت گرچه دل خرسندست
هر جزو ز پیکرم به داغی بندست
...
امید به عقل، چون ثمر از از قدسی مشهدی رباعی 124
1. امید به عقل، چون ثمر از بیدست
عشق است کزو چشم هزار امیدست
...
با آن که چو مهر، یار تنها از قدسی مشهدی رباعی 125
1. با آن که چو مهر، یار تنها گذرست
پیوسته مرا ز رشک، خون در جگرست
...
از گریه و درد دیده را کی از قدسی مشهدی رباعی 126
1. از گریه و درد دیده را کی خطرست؟
تاریکی چشم من ز جای دگرست
...
ای آن که به وحدت خردت راهبرست از قدسی مشهدی رباعی 127
1. ای آن که به وحدت خردت راهبرست
طی کردن این راه به پای دگرست
...
هرچند دلت مومن و نفست از قدسی مشهدی رباعی 128
1. هرچند دلت مومن و نفست گبرست
آخر نه تمام اختیارت جبرست؟
...
پیش از خبر آیی نفسی، خوب‌ترست از قدسی مشهدی رباعی 129
1. پیش از خبر آیی نفسی، خوب‌ترست
سبقت نکند بر تو کسی، خوب‌ترست
...
هرچند که عصیان تو عالم‌گیرست از قدسی مشهدی رباعی 130
1. هرچند که عصیان تو عالم‌گیرست
حرص و هوست جوان و اعضا پیرست
...
دل خود به هوای دوست در از قدسی مشهدی رباعی 131
1. دل خود به هوای دوست در پروازست
این محرومی ز طالع ناسازست
...
تا مهر تو در سینه صد چاک از قدسی مشهدی رباعی 132
1. تا مهر تو در سینه صد چاک نشست
گردی ز حسد بر دل افلاک نشست
...