بیمارم و ناردان لبت پندارم از قطران تبریزی رباعی 109
1. بیمارم و ناردان لبت پندارم
در بویه آبی تنت بیمارم
هر گه که ترا بطبع پاک انگارم از قطران تبریزی رباعی 110
1. هر گه که ترا بطبع پاک انگارم
بهتر ز جهان و جان پاکت دارم
یک بوسه بدادی بمن ای بت افزون از قطران تبریزی رباعی 111
1. یک بوسه بدادی بمن ای بت افزون
تا دل بردی ز من بدستان و فسون
آن زلف سیه بلای جانست ای جان از قطران تبریزی رباعی 112
1. آن زلف سیه بلای جانست ای جان
جانم ز نهیب او بجانست ای جان
از کبر دلا دست بعیوق مزن از قطران تبریزی رباعی 113
1. از کبر دلا دست بعیوق مزن
لافی که زنی ز دست معشوق مزن
ای کام دل من و بلای حوران از قطران تبریزی رباعی 114
1. ای کام دل من و بلای حوران
روی تو می و چشم تو از مخموران
بر چرخ جوانمرد شبیخون کردن از قطران تبریزی رباعی 115
1. بر چرخ جوانمرد شبیخون کردن
چون خون علی بقصد صدخون کردن
در کار جهانیان گشاد است از تو از قطران تبریزی رباعی 116
1. در کار جهانیان گشاد است از تو
رنجات گنجست و جور داد است از تو
ای دوست مرا بدشمنان دادی تو از قطران تبریزی رباعی 117
1. ای دوست مرا بدشمنان دادی تو
وز مهر و هوای دشمنان شادی تو
خورشید بچهر و سرو بالائی تو از قطران تبریزی رباعی 118
1. خورشید بچهر و سرو بالائی تو
خورشید نشاط را تو بالائی تو
ای مایه نیکوئی مقام دل تو از قطران تبریزی رباعی 119
1. ای مایه نیکوئی مقام دل تو
بند سر زلف تست دام دل تو
سرگشته و زار و بیقرارم بی تو از قطران تبریزی رباعی 120
1. سرگشته و زار و بیقرارم بی تو
آشفته و رنجور و فکارم بی تو