گر دل بوفای تو هبا داشتمی از قطران تبریزی رباعی 145
1. گر دل بوفای تو هبا داشتمی
این شهر ز جور خلق بگذاشتمی
1. گر دل بوفای تو هبا داشتمی
این شهر ز جور خلق بگذاشتمی
1. عناب لبا چو برگ عناب شدی
بدرنگ بیامدی و بشتاب شدی
1. هرچند تو در کنار من بیشتری
زی جان و دلم بدوستی پیشتری
1. بیجاده لب و یاسمن اندام منی
شادی و نشاط و راحت و کام منی
1. ای آنکه خجستگی تو دادی بهمای
با من بوفا و مهربانی بهم آی
1. ای ترک ستمکاره و بیدادگری
تو داد رها کنی بیدادگیری
1. ای آنکه بروی قبله خوبانی
دل را دل و تن را تن و جان را جانی