آن کس که بیک چشم زدن برد دل من از قطران تبریزی مقطع 97
1. آن کس که بیک چشم زدن برد دل من
زد آتش افروخته در آب و گل من
ای زدوده دل و زدوده سخن از قطران تبریزی مقطع 98
1. ای زدوده دل و زدوده سخن
تازه گشت از تو روزگار کهن
بوستان زرد شد ز باد خزان از قطران تبریزی مقطع 99
1. بوستان زرد شد ز باد خزان
تا هوا سرد شد ز باد بزان
گر ندیدی بهشت و حورالعین از قطران تبریزی مقطع 100
1. گر ندیدی بهشت و حورالعین
اینک این مجلس امیر ببین
آرامش جان من آرام روان من از قطران تبریزی مقطع 101
1. آرامش جان من آرام روان من
روشن بتو چشم من شادان بتو جان من
آواره شد از مسکن و مأوا صنم من از قطران تبریزی مقطع 102
1. آواره شد از مسکن و مأوا صنم من
از طعنه بدگوی و ز بیغاره دشمن
از یار بریدن بسزا وار گزیدن از قطران تبریزی مقطع 103
1. از یار بریدن بسزا وار گزیدن
مستم ز بنفشه بسمن برگ گزیدن
ای دل ترا بگفتم کز عاشقی حذر کن از قطران تبریزی مقطع 104
1. ای دل ترا بگفتم کز عاشقی حذر کن
بگذار نیکوان را وز مهرشان گذر کن
بر گرد مه ز عنبر ما هم زده سماطین از قطران تبریزی مقطع 105
1. بر گرد مه ز عنبر ما هم زده سماطین
چندین هزار خوبی پنهان بزیر زلفین
ایا شده ز تو مدحت گران و زر ارزان از قطران تبریزی مقطع 106
1. ایا شده ز تو مدحت گران و زر ارزان
هنر نمائی و سرمایه هنرورزان
ای آفتاب روشن تابان میان گلشن از قطران تبریزی مقطع 107
1. ای آفتاب روشن تابان میان گلشن
آرام شهر مائی نام تو شیر اوژن
آن کس که گشت ایران ویران بدست او از قطران تبریزی مقطع 108
1. آن کس که گشت ایران ویران بدست او
بسپرد جان بدولت بر شهریار نو