مقطعات در دیوان اشعار قطران تبریزی

1 نبود صعبتر از هجر بتان هیچ عذاب که شب و روز جدا دارد از من خور و خواب

2 اندرین گیتی کس یاد نکردی ز گنه گر بدان گیتی چون هجر بدی هیچ عذاب

3 تا غم فرقت آن ماه بمن باز نخورد ظن نبردم که ببد خلق چنین دارد تاب

4 شد خمیده قدم از فرقت آن زلف بخم تافته شد دلم از حسرت آن جعد بتاب

1 ملکا کار تو بسامان باد کار اعدای تو پریشان باد

2 رنجها را بقات فرمان ده دردها را لقات درمان باد

3 راحت جان صد هزار تنی صد هزار آفرین برین جان باد

4 چشم رایت همیشه روشن باد دل و جانت و همیشه خندان باد

1 هرگه که من به زلف وی اندر نگه کنم شادی و خرمی ز دل خویش برکنم

2 گردد روان سرشکم و گردد تپان دلم گردد نژند جانم و گردد نوان تنم

3 هرگه که دست بر شکن زلف او برم بر خویشتن ز حسرت و تیمار بشکنم

4 گاهش بروی بر نهم و گه بدیدگان گاهش هزار بوسه بیک موی بر زنم

1 ای همیشه جان بدخواهان فکنده در بلا بر تو بهروزی و پیروزی همیشه مبتلا

2 جز بقول نیک ناید هرگز از لفظت نعم جز بشغل بد نیاید هرگز از قول تو لا

3 آن مخالف را که گیتی در بلا بود از بدش زار بنشاندی و گیتی را رهاندی از بلا

4 گشت چون زهر هلاهل نوش در کام عدو چون شدی در جنگ و گفتی جنگجویان را هلا

1 منم ز حسرت دیدار یار زار و نزار همی بگریم چون ابر نوبهاری زار

2 یکی درخت بکشتم ببوستان امید که ناز بودش برگ و نشاط بودش بار

3 بآب مهرش پروردم و بباد هوی بآفتاب وفا و بماهتاب دمار؟

4 بقهر باد فراق از کنار منش بکند از آب چشمم دریا کنار کرد کنار

1 گر ندیدی بهشت و حورالعین اینک این مجلس امیر ببین

2 جام می را چو حوض کوثر دان ساقیان را بسان حورالعین

3 مطربان نشسته در مجلس زرد و گریان چو عاشق مسکین

4 بر یکی سو امیر عبدالله آن خداوند مهتران زمین

1 هان صائم نواله این سفله میزبان زین بی نمک ایا منه انگشت بر دهان

2 لب تر مکن به آب که طلق است در قدح دست از کباب دار که زهر است توامان

3 با کام خشک و با جگر تفته در گذر ایدون که در سراسر این سبز گلستان

4 کافور همچو گل چکد از دوش شاخسار زیبق چو آب برجهد از ناف آبدان

1 سر و بالایی که دارد بر سر گل مشک ناب آفت دل‌هاست و اندر دیده‌ام چون آفتاب

2 روی رنگینش چو ماه تافته بالای سرو زلف مشکینش چو مشک تافته بر ماهتاب

3 صبر از آن خواهم همی تا عشق او پوشم به صبر خواب از آن خواهم همی تا روی او بینم بخواب

4 هرکه خواهد صحبت خوبان و پیوند بتان همچو من دارد دل پر درد و جان پر عذاب

1 ایا چراغ شهان جهان امیر اجل بدست مایه پیروزی و بتیغ اجل

2 بابر و دریا ماند بنانت گاه سخا ببرق و صاعقه ماند سنانت گاه جدل

3 بدانش ودهش و جود و داد و دولت و دین نیافرید عدیلت خدای عز و جل

4 دلیل دولت و بختست و جای شکر و سپاس کنون بجای نیا یادگار میر اجل

1 ایا ز عز و شرف تاج برنهاده بسر زمانه بر ده همه عمر دشمنانت بسر

2 اگر بجای پسر دختر آیدت چه زیان که دختر چو تو باشد به از هزار پسر

3 اگر شهی را باشد دو صد پسر همه شیر یکی بود که سزد افسر پدرش بسر

4 نه دختری ببر تخت ملک چهر آراست که بر بساطش بوسید گوهر اسکندر