مقطعات در دیوان اشعار قطران تبریزی

1 برخیز و بمیخانه خرام ای بت کشمیر می خور که بمی گردد اندوه جوان پیر

2 آن ناقد هر گوهر و آن کاشف هر راز کز رطل همی خندد چون برق بشبگیر

3 گر بوی بسنگ آرد سنبل دمد از سنگ ور گونه بقبر آرد شنگرف شود قیر

4 بر یاد یکی بار خدائی که تو گوئی با نصرت هم پشت است با دولت همشیر

1 چو باد خزان بر درختان وزید همه کس بموی خز اندر خزید

2 هوا گشت تاری و روشن شد آب جوان گشت پیرو جهان شد شدید

3 بباغ اندر است آبی و نار و سیب بجای گل و لاله و شنبلید

4 نه آواز کبک آید اکنون ز کوه نه بانک تذرو آید اکنون ز خوید

1 از دوست بمن دوش نشان آمد و پیغام پیغام دل افروز و نشانهای غم انجام

2 از حسرت هجرانش بودم چو مه نو از شادی پیغامش گشتم چو مه تام

3 هم وعده چنانست که یابد دل ازو باز هم وعده چنانست که یابد دل ازو کام

4 آرام و نشاط از دل ما پاک برفتست تا رفته ز نزدیک من آن ماه دلارام

1 رنگ زمین زرد گشت و طبع هوا سرد رطل می سرخ گیر بر بهی زرد

2 چرخ پر از دود گشت ز ابر سیه فام و ابر بآب از رزان بشست سیه گرد

3 زاغ گرفته براغ مسکن بلبل نار گرفته بباغ جایگه ورد

4 باد ز گلبن پرند سرخ بیاویخت و ابر بصحرا حریر زرد بگسترد

1 ای افسر زمانه و ای شاه روزگار از دولت آفرید ترا آفریدگار

2 رادی وراستی است ترا روز و شب سخن مردی و مردمی است ترا سال و ماه کار

3 باشد شکار شاهان دائم تذرو و کبک شاهان ار منند همیشه ترا شکار

4 اندر میان لشگر تو کی عیان بود گر کم شود هزار ور افزون شود هزار

1 ای آنکه همیشه دل تو رادی جوید طبع تو همه گرد در رادی پوید

2 چون ماه سخای تو همه جای بتابد چون مشک عطای تو بهر جای ببوید

3 از سنگ بنام تو همی سوری خیزد از خاره بفر تو گل سوری روید

4 از من بگسستی تو بگفتار تنی چند گر یاد کنمشان دلم از درد بموید

1 بهشت من بدو گیتی بجز سرای تو نیست مرا بهشت و سرا هم بجز برای تو نیست

2 دلم نباشد راضی بدل ربودن آن گه بسته با دل و جانی و او بجای تو نیست

3 تنم بپای ببست و دلم بپای ببست مرا دو چشم و دل جانی ولی بپای تو نیست

4 هوای توبه تنم در روان شده است چنانک بهر کجا بنهم دست جز هوای تو نیست

1 تا نگارین من سرائی گشت پیشه من غزل سرائی گشت

2 تا جدا گشتم از دو زلف دو تاش پشتم از باد غم دو تائی گشت

3 چشم بی خواب من به آب اندر غرقه چون مرد آشنائی گشت

1 هرکه را دهر از عمادالدین بدل دوری دهد جانش را جاوید پیش دیو مزدوری دهد

2 خار و خارا دوستانش را گل سوری دهد دشمنانش را فلک شب‌های دیجوری دهد

3 سائلان را دیبه زربفت شاپوری دهد از عمانی درهم و دینار شاپوری دهد

4 آسمان را چاکر کمترش ماموری دهد از می غم حاسدش را بخت مخموری دهد

1 تا هست جان مؤمن بدخواه جان کافر نوروز باد خرم بر میر ابوالمظفر

2 پیوسته باد با او تایید و دولت و فر او شاد باد دائم از شهریار جعفر

3 از هیچ کار ویرا در دل مباد کیفر بر دوستان مبارک بر دشمنان مظفر

4 روی ولیش بادا از ناز چون معصفر وز رنج باد دائم روی عدوش اصفر