چون رخ معشوق خندان شد از قطران تبریزی قصیده 71
1. چون رخ معشوق خندان شد بصحرا لاله زار
ابر نیسانی همی گرید ز عشق لاله زار
چون روز بر کشید سر از از قطران تبریزی قصیده 72
1. چون روز بر کشید سر از قیرگون حریر
بر کوهسار زر بگسترد چون زریر
چون عروسی جلوه گر شد از قطران تبریزی قصیده 73
1. چون عروسی جلوه گر شد باغ و ابرش جلوه گر
بر نگارش هر زمان رنگی بیفزاید دگر
چون کمانم چفته دارد از قطران تبریزی قصیده 74
1. چون کمانم چفته دارد عشق بالائی چو تیر
مهر رخساری ز مهرم سوخته دارد چو تیر
دگر فکار نباشد دلم ز از قطران تبریزی قصیده 75
1. دگر فکار نباشد دلم ز هجر نگار
دکر نباشد رویم ز خون دیده نگار
رخ چو لاله شکفته بر گل از قطران تبریزی قصیده 76
1. رخ چو لاله شکفته بر گل سور
زلف چون میغ در شب دیجور
ز روزنامه شاهان چنین از قطران تبریزی قصیده 77
1. ز روزنامه شاهان چنین دهند خبر
چنین کنند بزرگان چیره دست هنر
سرشگ ابر آزاری زمین از قطران تبریزی قصیده 78
1. سرشگ ابر آزاری زمین را کرد پرگوهر
نسیم باد نیسانی هوا را کرد پرعنبر
شد ز فر ماه فروردین جهان از قطران تبریزی قصیده 79
1. شد ز فر ماه فروردین جهان فردوس وار
باغها دیبا سلب شد شاخها مرجان نگار
شنبه شادی و اول مه آذر از قطران تبریزی قصیده 80
1. شنبه شادی و اول مه آذر
زخمه بر افکن بعود و عود بر آذر
عشق دارد هر کسی را مستمند از قطران تبریزی قصیده 81
1. عشق دارد هر کسی را مستمند و خوار و زار
خوار باد آنکس که دارد عشق خوار