ای ماه خوش حدیث و نگار نکو کنار از قطران تبریزی قصیده 59
1. ای ماه خوش حدیث و نگار نکو کنار
با شاخ زی من آر یکی نازه کو کنار
باد فروردین بگیتی در کند هر شب سفر از قطران تبریزی قصیده 60
1. باد فروردین بگیتی در کند هر شب سفر
اوفتاده است از سفر کردنش بر گیتی ظفر
باشد بجهان عید همه ساله بیکبار از قطران تبریزی قصیده 61
1. باشد بجهان عید همه ساله بیکبار
همواره مرا عید ز رخسار تو هموار
با ماه تو تا مشگ شد برابر از قطران تبریزی قصیده 62
1. با ماه تو تا مشگ شد برابر
چون مشک بجوشم همی بر آذر
بتا گل رخ تو کرده از بنفشه سپر از قطران تبریزی قصیده 63
1. بتا گل رخ تو کرده از بنفشه سپر
دو زلف تست دو جراره بنفشه سپر
بتی سرو بالا و سرو سمنبر از قطران تبریزی قصیده 64
1. بتی سرو بالا و سرو سمنبر
که شمشاد دارد ببرگ سمن بر
بتی که راستی از قد او رباید تیر از قطران تبریزی قصیده 65
1. بتی که راستی از قد او رباید تیر
بتیر غمزه ز گردون فرود آرد تیر
بلای غربت و تیمار عشق و فرقت یار از قطران تبریزی قصیده 66
1. بلای غربت و تیمار عشق و فرقت یار
شدند با من دلخسته این سه آفت یار
بفرخ فال و خرم بخت و میمون روز و نیک اختر از قطران تبریزی قصیده 67
1. بفرخ فال و خرم بخت و میمون روز و نیک اختر
بدارالملک باز آمد شه نیک اختر از لشگر
تا بیشتر زند بدلم عشق نیشتر از قطران تبریزی قصیده 68
1. تا بیشتر زند بدلم عشق نیشتر
باشد مرا بمهر بتان میل بیشتر
تا سپاه گل هزیمت شد ز خیل ماه تیر از قطران تبریزی قصیده 69
1. تا سپاه گل هزیمت شد ز خیل ماه تیر
از ترنج افروخت بستان چون سپهر از ماه تیر
چون او بتی شمن نستاید بصد بهار از قطران تبریزی قصیده 70
1. چون او بتی شمن نستاید بصد بهار
چون او گلی چمن ننماید بصد بهار