تا باد گذر کرد بگلزار از قطران تبریزی قصیده 152
1. تا باد گذر کرد بگلزار و ببستان
از نافه تبت شده بستان چو شبستان
...
تا بپوشید بلؤلؤی ثمین از قطران تبریزی قصیده 153
1. تا بپوشید بلؤلؤی ثمین باغ سمن
از گل سرخ بیاقوت بیاراست چمن
...
تا باد ماه آبان بگذشت از قطران تبریزی قصیده 154
1. تا باد ماه آبان بگذشت در چمن
شد زرد و پر ز گرد به اندر چمن چو من
...
چه دید تشرین گوئی ز از قطران تبریزی قصیده 155
1. چه دید تشرین گوئی ز نرگس و نسرین
که باغ و بستان بستد زهر دوان تشرین
...
چه روز است آنکه هست از قطران تبریزی قصیده 156
1. چه روز است آنکه هست او را شب تاریک پیرامون
سپهر از بوی او مشگین زمین از رنگ او گلگون
...
چه سرو است این میان از قطران تبریزی قصیده 157
1. چه سرو است این میان بزم نازان
چه مشگست این بگرد ماه تابان
...
حور حریر سینه کام روان از قطران تبریزی قصیده 158
1. حور حریر سینه کام روان حوران
چشمم چو بحر دارد دل جایگاه بحران
...
خداوندا ترا زیبد خداوندی از قطران تبریزی قصیده 159
1. خداوندا ترا زیبد خداوندی جهان کردن
که تو دانی ز بدخواهان جهان جان جهان کردن
...
دل ببرد از من پری روئی از قطران تبریزی قصیده 160
1. دل ببرد از من پری روئی گرامی تر ز جان
آنکه بر دیدار او بسته است جان انس و جان
...
دمید لاله سیراب در از قطران تبریزی قصیده 161
1. دمید لاله سیراب در بنفشه ستان
چو طوطئی که بود خفته در بنفشه ستان
...
ز ابرو باد آزاری بشد از قطران تبریزی قصیده 162
1. ز ابرو باد آزاری بشد آراسته بستان
کنون داد از می و جانان ببستان اندرون بستان
...
شد برگ رزان زرد ز آذر از قطران تبریزی قصیده 163
1. شد برگ رزان زرد ز آذر مه و آبان
شد آب رزان سرخ چو بیجاده تابان
...