ای برکه مبارک این بزمگاه میمون از قطران تبریزی قصیده 141
1. ای برکه مبارک این بزمگاه میمون
فرخنده باد دائم بر شاه افریدون
باد نوروزی همی بر گل بدرد پیرهن از قطران تبریزی قصیده 142
1. باد نوروزی همی بر گل بدرد پیرهن
لاله را کرد ابر آزاری پر از لؤلؤ دهن
بتی بمهر چو لیلی بچهر چون شیرین از قطران تبریزی قصیده 143
1. بتی بمهر چو لیلی بچهر چون شیرین
بوصل او دل من شاد و عیش من شیرین
بت پیمان شکن دائم شکسته زلف چون پیمان از قطران تبریزی قصیده 144
1. بت پیمان شکن دائم شکسته زلف چون پیمان
رخش ایمان دلش از کفر زلفش کفر بر ایمان
بتی چون رامش اندر می مهی چون دانش اندر جان از قطران تبریزی قصیده 145
1. بتی چون رامش اندر می مهی چون دانش اندر جان
بلای دل بدو سنبل شفای جان بدو مرجان
بتی که سجده برد پیش او مه گردون از قطران تبریزی قصیده 146
1. بتی که سجده برد پیش او مه گردون
به نیکوئی بر او نیکوان دیگر دون
بتی که لاله چند از رخانش لاله ستان از قطران تبریزی قصیده 147
1. بتی که لاله چند از رخانش لاله ستان
چه لاله ای که ندیده است خلق لاله چنان
بزلف غالیه رنگی بروی آینه گون از قطران تبریزی قصیده 148
1. بزلف غالیه رنگی بروی آینه گون
ز عشق هر دو مرا روی زرد و رای نگون
بقد سرو رسائی بزلف غالیه گون از قطران تبریزی قصیده 149
1. بقد سرو رسائی بزلف غالیه گون
یکی همیشه فراز و یکی همیشه نگون
بهشت عدن شد گیتی ز فر ماه فروردین از قطران تبریزی قصیده 150
1. بهشت عدن شد گیتی ز فر ماه فروردین
کنون می خوردن آئین دان و رامش کیش و شادی دین
بهشت وار شد از نو بهار و بخت جوان از قطران تبریزی قصیده 151
1. بهشت وار شد از نو بهار و بخت جوان
پدید گشت گل خرمی که بود نهان