پس از کشتن به خوابم دید نازم از غالب دهلوی غزل 24
1. پس از کشتن به خوابم دید نازم بدگمانی را
به خود پیچد که هی هی دی غلط کردم فلانی را
...
قضا آیینه دار عجز خواهد ناز از غالب دهلوی غزل 25
1. قضا آیینه دار عجز خواهد ناز شاهی را
شکستی در نهادستی ادای کجکلاهی را
...
باده مشکبوی ما بید و کنار از غالب دهلوی غزل 26
1. باده مشکبوی ما بید و کنار کشت ما
کوثر و سلسبیل ما طوبی ما بهشت ما
...
گر بیایی مست ناگاه از در گلزار از غالب دهلوی غزل 27
1. گر بیایی مست ناگاه از در گلزار ما
گل ز بالیدن رسد تا گوشه دستار ما
...
به گیتی شد عیان از شیوه عجز از غالب دهلوی غزل 28
1. به گیتی شد عیان از شیوه عجز اضطرار ما
ز پشت دست ما باشد قماش روی کار ما
...
خوش وقت اسیری که برآمد هوس از غالب دهلوی غزل 29
1. خوش وقت اسیری که برآمد هوس ما
شد روز نخستین، سبد گل قفس ما
...
چون عذار خویش دارد نامه اعمال از غالب دهلوی غزل 30
1. چون عذار خویش دارد نامه اعمال ما
ساده پرکار فراوان شرم اندک سال ما
...
جز دفع غم ز باده نبوده‌ست از غالب دهلوی غزل 31
1. جز دفع غم ز باده نبوده‌ست کام ما
گویی چراغ روز سیاه است جام ما
...
نقشی ز خود به راهگذر بسته‌ایم از غالب دهلوی غزل 32
1. نقشی ز خود به راهگذر بسته‌ایم ما
بر دوست راه ذوق نظر بسته‌ایم ما
...
در گرد غربت آینه دار خودیم از غالب دهلوی غزل 33
1. در گرد غربت آینه دار خودیم ما
یعنی ز بیکسان دیار خودیم ما
...
از وهم قطرگی ست که در خود گمیم از غالب دهلوی غزل 34
1. از وهم قطرگی ست که در خود گمیم ما
اما چو وارسیم همان قلزمیم ما
...
راز خویت از بدآموز تو می‌جوییم از غالب دهلوی غزل 35
1. راز خویت از بدآموز تو می‌جوییم ما
از تو می‌گوییم گر با غیر می‌گوییم ما
...