جان بر نتابد ای دل هنگامه از غالب دهلوی غزل 12
1. جان بر نتابد ای دل هنگامه ستم را
از سینه ریز بیرون مانند تیغ دم را
...
بر نمی آید ز چشم از جوش حیرانی از غالب دهلوی غزل 13
1. بر نمی آید ز چشم از جوش حیرانی مرا
شد نگه، زنار تسبیح سلیمانی مرا
...
شکست رنگ تا رسوا نسازد بی از غالب دهلوی غزل 14
1. شکست رنگ تا رسوا نسازد بی قراران را
جگر خونست از بیم نگاهت رازداران را
...
نوید التفات شوق دادم از بلا از غالب دهلوی غزل 15
1. نوید التفات شوق دادم از بلا جان را
کمند جذبه طوفان شمردم موج طوفان را
...
خاموشی ما گشت بدآموز، بتان از غالب دهلوی غزل 16
1. خاموشی ما گشت بدآموز، بتان را
زین پیش وگر نه اثری بود، فغان را
...
غمت در بوته دانش گدازد مغز از غالب دهلوی غزل 17
1. غمت در بوته دانش گدازد مغز خامان را
لبت تنگ شکر سازد دهان تلخ کامان را
...
نگویم تازه دارم شیوه جادوبیانان از غالب دهلوی غزل 18
1. نگویم تازه دارم شیوه جادوبیانان را
ولی در خویش بینم کارگر جادوی آنان را
...
تعالی الله به رحمت شاد کردن از غالب دهلوی غزل 19
1. تعالی الله به رحمت شاد کردن بی‌گناهان را
خجل نپسندد آزرم کرم بی‌دستگاهان را
...
به خلوت مژده نزدیکی یارست از غالب دهلوی غزل 20
1. به خلوت مژده نزدیکی یارست پهلو را
فریب امتحان پاکبازی داده ام او را
...
تا دوخت چاره گر جگر چارپاره از غالب دهلوی غزل 21
1. تا دوخت چاره گر جگر چارپاره را
از بخیه خنده بر دم تیغ ست چاره را
...
دل تاب ضبط ناله ندارد خدای از غالب دهلوی غزل 22
1. دل تاب ضبط ناله ندارد خدای را
از ما مجوی گریه بی های های را
...
به پایان محبت یاد می آرم زمانی از غالب دهلوی غزل 23
1. به پایان محبت یاد می آرم زمانی را
که دل عهد وفا نابسته دام دلستانی را
...