به هر کس نعمتی گر زان فرستی از قاآنی قطعه 61
1. به هر کس نعمتی گر زان فرستی
که یکره شکر احسان تو گوید
چو دشنامی شنیدی لب فروبند از قاآنی قطعه 62
1. چو دشنامی شنیدی لب فروبند
که سالم مانی از دشنام دیگر
گدای راه‌نشین گر کند تصور شاهی از قاآنی قطعه 63
1. گدای راه‌نشین گر کند تصور شاهی
اثاث پادشهانش شود چگونه میسر
مفتی شهر ما که آگه نیست از قاآنی قطعه 64
1. مفتی شهر ما که آگه نیست
از حلال و حرام پیغمبر
ای دل ار نور جان طمع داری از قاآنی قطعه 65
1. ای دل ار نور جان طمع داری
یک زمان لب ببند از گفتار
جور اگر کم بود اگر فزون از قاآنی قطعه 66
1. جور اگر کم بود اگر فزون
زان زیانها رسد در آخر کار
عاقلان مست حجت خویشند از قاآنی قطعه 67
1. عاقلان مست حجت خویشند
عارفان مست جلوهٔ دیدار
لاف طاعت چند در پیری زنی از قاآنی قطعه 68
1. لاف طاعت چند در پیری زنی
ای نکرده در جوانی هیچ کار
محققست که دنیا مثال مرداریست از قاآنی قطعه 69
1. محققست که دنیا مثال مرداریست
حرام صرف بر آن کس که هست برخوردار
مگر به خنده درآیی وگرنه هیبت تو از قاآنی قطعه 70
1. مگر به خنده درآیی وگرنه هیبت تو
زبان عارف و عامی ببندد از گفتار
اگر خاموش بینی عارفی را از قاآنی قطعه 71
1. اگر خاموش بینی عارفی را
مزن طعنش که هست آسوده از ذکر
آدمی راکاو نباشد تجربت از قاآنی قطعه 72
1. آدمی راکاو نباشد تجربت
بر چنان آدم شرف دارد ستور