منت خدای را که ز تأیید کردگار از قاآنی قصیده 172
1. منت خدای را که ز تأیید کردگار
فرمود فتح باره با خرز شهریار
...
هر سال به نوروز مرا بوسه دهد از قاآنی قصیده 173
1. هر سال به نوروز مرا بوسه دهد باز
وامسال برآنم که فزونتر دهد از پار
...
همتی مردانه می‌خواهم‌که اسمعیل‌وار از قاآنی قصیده 174
1. همتی مردانه می‌خواهم‌که اسمعیل‌وار
بر خلیل خویشتن امروز جان سازم نثار
...
یار نیکوتر از آنست که من دیدم از قاآنی قصیده 175
1. یار نیکوتر از آنست که من دیدم پار
باش تا سال دگر خوبترک گردد یار
...
یک دو مه پیشترک زانکه رسد فصل از قاآنی قصیده 176
1. یک دو مه پیشترک زانکه رسد فصل بهار
دلکی داشتم و دلبرکی باده‌گسار
...
آمد به برم دوش یکی ساده پسر بر از قاآنی قصیده 177
1. آمد به برم دوش یکی ساده پسر بر
وز مشک فروهشته دو گیسو به قمر بر
...
بشارت باد بر اهل نشابور از قاآنی قصیده 178
1. بشارت باد بر اهل نشابور
زگرد موکب دارای منصور
...
حبذا از هوای نیشابور از قاآنی قصیده 179
1. حبذا از هوای نیشابور
که بود مایهٔ نشاط و سرور
...
سه چیز هست کزو مملکت بود معمور از قاآنی قصیده 180
1. سه چیز هست کزو مملکت بود معمور
وز آن سه آیت رحمت کند ز غیب ظهور
...
ای حسن تو چون فتنهٔ چشم تو جهانگیر از قاآنی قصیده 181
1. ای حسن تو چون فتنهٔ چشم تو جهانگیر
صد سلسله دل در خم زلف تو به زنجیر
...
دوش از بر شهزاده اردشیر از قاآنی قصیده 182
1. دوش از بر شهزاده اردشیر
آورد مرا نامه‌یی بشیر
...