بود این نکته در حکمت سر‌ای از قاآنی قصیده 344
1. بود این نکته در حکمت سر‌ای غیب برهانی
که در جانان رسی آنگه که از جان عیب برهانی
تعالی‌الله که شد معمار انصاف از قاآنی قصیده 345
1. تعالی‌الله که شد معمار انصاف جهانبانی
بنای معدلت را باز در ملک جهانبانی
چو دولت جمع گردد با جوانی از قاآنی قصیده 346
1. چو دولت جمع گردد با جوانی
جوان لذت برد از زندگانی
سروش غیبم‌گوید به‌گوش پنهانی از قاآنی قصیده 347
1. سروش غیبم‌گوید به‌گوش پنهانی
که جهل دونان خوشتر ز علم یونانی
دلکی هست مرا شیفته و هرجایی از قاآنی قصیده 348
1. دلکی هست مرا شیفته و هرجایی
عملش عشق‌پرستی هنرش شیدایی
شبی‌گفتم خرد راکای مه‌گردون از قاآنی قصیده 349
1. شبی‌گفتم خرد راکای مه‌گردون دانایی
که از خاک قدومت چشم معنی یافت بینایی