پادشاهی خسرو پرویز در شاهنامه ابوالقاسم فردوسی

1 بیامد به نزدیک چوبینه مرد شنیده سخنها همه یادکرد

2 چو مرد جهانجوی نامه بخواند هوارا بخواند وخرد را براند

3 ازان نامه‌ها ساز رفتن گرفت بماندند ایرانیان درشگفت

4 برفتند پیران به نزدیک اوی چودیدند کردار تاریک اوی

1 ازین سوی خسرو بران رزمگاه بیامد که بهرام بد با سپاه

2 همه رزمگاهش به تاراج داد سپه را همه بدره و تاج داد

3 یکی بارهٔ تیز رو برنشست میان را ز بهر پرستش ببست

4 به پیش اندر آمد یکی خارستان پیاده ببود اندران کارستان

1 ازان پس چو بشنید بهرام گرد کز ایران به خاقان کسی نامه برد

2 بیامد دمان پیش خاقان چین بدو گفت کای مهتر به آفرین

3 شنیدم که آن ریمن بد هنر همی نامه سازد یک اندر دگر

4 سپاهی دلاور ز چین برگزین بدان تا تو را گردد ایران زمین

1 بهشتم بیاراست خورشید چهر سپه را بکردار گردان سپهر

2 ز درگاه برخاست آوای کوس هواشد زگرد سپاه آبنوس

3 سپاهی گزین کرد زآزادگان بیام سوی آذرابادگان

4 دو هفته برآمد بفرمان شاه بلشکر گه آمد دمادم سپاه

1 چنین تا خبرها به ایران رسید بر پادشاه دلیران رسید

2 که بهرام را پادشاهی و گنج ازان تو بیش است نابرده رنج

3 پراز درد و غم شد ز تیمار اوی دلش گشت پیچان ز کردار اوی

4 همی رای زد با بزرگان بهم بسی گفت و انداخت از بیش و کم

1 چو آگاهی آمد به شاه بزرگ که از بیشه بیرون خرامید گرگ

2 سپاهی بیاورد بهرام گرد که از آسمان روشنایی ببرد

3 بخراد بر زین چنین گفت شاه که بگزین برین کار بر چارماه

4 یکی سوی خاقان بی‌مایه پوی سخن هرچ دانی که باید بگوی

1 بخراد برزین بفرمود شاه که رو عرض گه ساز ودیوان بخواه

2 همه لشکر رومیان عرض کن هر آنکس که هستند نوگر کهن

3 درمشان بده رومیان را زگنج بدادن نباید که بینند رنج

4 کسی کو به خلعت سزاوار بود کجا روز جنگ از در کار بود

1 چو خورشید روشن بیاراست گاه طلایه بیامد ز نزدیک شاه

2 به پرده سرای اندرون کس ندید همان خیمه بر پای بر بس ندید

3 طلایه بیامد بگفت این به شاه دل شاه شد تنگ زان رزمخواه

4 گزین کرد زان جنگیان سه هزار زره دار و برگستوان ور سوار

1 چو پیدا شد ازآسمان گرد ماه شب تیره بفشاند گرد سیاه

2 پراکنده گشتند و مستان شدند وز آنجای هرکس به ایوان شدند

3 چو پیداشد آن فرخورشید زرد به پیچید زلف شب لاژورد

4 قژ آگند پوشید بهرام گرد گرامی تنش را به یزدان سپرد

1 کنون داستانهای دیرینه گوی سخنهای بهرام چوبینه گوی

2 که چون او سوی شهر ترکان رسید به نزد دلیر و بزرگان رسید

3 ز گردان بیدار دل ده هزار پذیره شدندش گزیده سوار

4 پسر با برادرش پیش اندرون ابا هر یکی موبدی رهنمون