چوروی زمین گشت خورشید فام از فردوسی شاهنامه 12
1. چوروی زمین گشت خورشید فام
سخن گوی بندوی برشد ببام
چو خورشید خنجر کشید از نیام از فردوسی شاهنامه 13
1. چو خورشید خنجر کشید از نیام
پدید آمد آن مطرف زردفام
چوپیدا شد آن چادر قیرگون از فردوسی شاهنامه 14
1. چوپیدا شد آن چادر قیرگون
درفشان شد اختر بچرخ اندرون
همی‌بود بندوی بسته چو یوز از فردوسی شاهنامه 15
1. همی‌بود بندوی بسته چو یوز
به زندان بهرام هفتاد روز
همی‌تاخت خسرو به پیش اندرون از فردوسی شاهنامه 16
1. همی‌تاخت خسرو به پیش اندرون
نه آب وگیا بود و نه رهنمون
چو بگذشت لشکر بران تازه بوم از فردوسی شاهنامه 17
1. چو بگذشت لشکر بران تازه بوم
بتندی همی‌راند تا مرز روم
ببود اندر آن شهر خسرو سه روز از فردوسی شاهنامه 18
1. ببود اندر آن شهر خسرو سه روز
چهارم چو بفروخت گیتی فروز
چوآمد بران شارستان شهریار از فردوسی شاهنامه 19
1. چوآمد بران شارستان شهریار
سوار آمد از قیصر نامدار
دبیر جهاندیده را پیش خواند از فردوسی شاهنامه 20
1. دبیر جهاندیده را پیش خواند
بران پیشگاه بزرگی نشاند
ز بیگانه قیصر به پرداخت جای از فردوسی شاهنامه 21
1. ز بیگانه قیصر به پرداخت جای
پر اندیشه بنشست با رهنمای
چوقیصر نگه کرد و نامه بخواند از فردوسی شاهنامه 22
1. چوقیصر نگه کرد و نامه بخواند
ز هر گونه اندیشه بر دل براند
هم آنگه یکی نامه بنوشت زود از فردوسی شاهنامه 23
1. هم آنگه یکی نامه بنوشت زود
بران آفرین آفرین بر فزود