1 برفت آن یار و از ما مهر برداشت خیالش هم مرا آسوده نگذاشت
2 به فایز آنچه کرده آن جفا جو نه باور کرد دل نه عقل پنداشت
1 دل آگه چه محتاج برید است چه حاجتمند پیغام و نوید است؟
2 خبر از حال فایز یار دارد چه لازم دیگرش گفت و شنید است؟
1 مرا در پیش راهی پر زبیم است از این ره در دلم خوفی عظیم است
2 برو فایز میندیش از مهابت که آن جا حکم با رب رحیم است
1 نه از دل می رود بیرون خیالت نه از یادم رود یک دم وصالت
2 معاذالله رود از یاد فایز رخ و زلف و لب و دندان و خالت
1 گرت با ما نگارا میل سوداست منم بایع مبیعت این دل ماست
2 بت فایز مکن دیگر اقاله که ما را هم شهود و هم سجلهاست
1 به رویش زلف اندر پیچ و تابست همان این اضطراب از التهابست
2 از آن فایز سیه فام است زلفش که دایم در جوار آفتابست
1 دلم از دست خوبان چاک چاکست تنم از هجرشان اندوهناکست
2 چو فایز خورده باشد تیر غمزه ز تیر طعنه دشمن چه باکست؟
1 ز من ببرید جانان باز پیوست شکست عهد کن آیین نو بست
2 بحمدالله غمین بر خاست دشمن به بزم دوست فایز شاد بنشست
1 نه هر بالانشینی ماهتابست نه هر سنگ و گلی در خوشابست
2 نه هر کس شعر گوید فایز است او نه هر ترکی زبان افراسیابست
1 نه چشم است آن که چشمانش ندیده ست نه گوش است آن که صوتش ناشنیده ست
2 ز فایز پرس حسنش پای تا سر که شبها رنج بی خوابی کشیده ست