دوبیتی‌ها در ترانه‌های فایز بر اساس نسخه‌ای دیگر فایز

1 سر زلف تو جانا لام و میم است چو بسم الله الرحمن الرحیم است

2 به هفتاد و دو ملت برده حسنت قدم از هجر تو مانند جیم است

1 دلم را تیر مژگانت شکار است نه مجبوریست دل خود خواستار است

2 مکش از سینه فایز خدنگت که این ز آن دست و بازو یادگار است

1 بشارت باد ای دل دلبر آمد به پیشت آن بت مه پیکر آمد

2 تو فایز جان شیرینت فدا کن که شیرین با لب پر شکر آمد

1 به دست آن بت طاووس زیبا میان عاشقان شد فتنه برپا

2 دل فایز همیشه در هراس است که ما کشته شویم و یار رسوا

1 به لب خال سیاهت جایگاهست شب من بدتر از خال سیاهست

2 به فایز بوسه ای زآن لب عطا کن که گر محروم می سازی گناهست

1 ز هم بگسسته ای بند نقابت که بنمایی به مردم آفتابت

2 مه فایز! بپوشان رخ اگر تو ز قتل عام باشد اجتنابت

1 جهان رفت و جوانی و چمن رفت گل نسرین و سرو و یاسمن رفت

2 پس از من دوستان گویند:«افسوس که آخر فایز شیرین سخن رفت»

1 به دارالملک تن دل پادشاهست جوارح در اطاعت چون سپاهست

2 به هر جا عزم دارد شاه فایز که را یارا که گوید این نه راهست

1 گهی دل مسکنش در کنج لبهات گهی در حلقه زلف چلیپات

2 دل فایز گهی بر پشت ابروت گهی در زیر نرگس های شهلات

1 نسیم روح پرور دارد امشب شمیم زلف دلبر دارد امشب

2 گمانم یار در راهست فایز! که این دل شور در سر دارد امشب