دوبیتی‌ها در ترانه‌های فایز بر اساس نسخه‌ای دیگر فایز

1 بیا تا برگ گل نارفته بر باد گلی چینیم و بنشینیم دلشاد

2 بت فایز مکن تاخیر چندان که تعجیل است عمر آدمیزاد

1 مرا تا دل به تن تسلیم کردند همی مهر بتان تعلیم کردند

2 دل فایز بتان بردند یغما ببردند و به هم تقسیم کردند

1 بتی کز ناز پا بر دل گذارد ستم باشد که پا بر گل گذارد

2 تمنایی که دارد یار فایز به چشم ما قدم مشکل گذارد

1 به جز من هر که با دلبر نشیند الهی بر دلش خنجر نشیند

2 به والله که راضی نیست فایز اگر با دوست پیغمبر نشیند

1 اگر صد تیر ناز از دلبر آید مکن باور که آه از دل بر آید

2 پس از صد سال بعد از مرگ فایز هنوز آواز دلبر دلبر آید

1 جوانی هست چون گنجی خداداد خوشا آن کس که این گنجش خداداد

2 برو فایز که این گنج از تو بگذشت مزن دیگر تو از دست خدا داد

1 کسی کآگه ز حال ما نباشد گرم شنعت کند بی جا نباشد

2 بداند هر که بیند آن پریرو که فایز بی سبب رسوا نباشد

1 خیالت گر نبودی دل چه می کرد وگر شوقت نبد حاصل چه می کرد؟

2 نبود ار عشق جانان فایز این جان در این ویرانه تن منزل چه می کرد؟

1 سحر چون زهره از مشرق برآمد نگارم همچو مه از در درآمد

2 ز فیض مقدم دلدار فایز بحمدالله شب هجران سرآمد

1 سحر گاهان به گلشن انجمن بود گل نسرین و سرو و یاسمن بود

2 همه گلها به گلشن جمع بودند ولی فایز! نه پیدا یار من بود