چون سایهٔ دوست بر زمین می‌افتد از عراقی رباعی 49
1. چون سایهٔ دوست بر زمین می‌افتد
بر خاک رهم ز رشک کین می‌افتد
...
غم گرد دل پر هنران می‌گردد از عراقی رباعی 50
1. غم گرد دل پر هنران می‌گردد
شادی همه بر بی‌خبران می‌گردد
...
از بخت به فریادم و از چرخ به درد از عراقی رباعی 51
1. از بخت به فریادم و از چرخ به درد
وز گردش روزگار رخ چون گل زرد
...
گر من روزی ز خدمتت گشتم فرد از عراقی رباعی 52
1. گر من روزی ز خدمتت گشتم فرد
صد بار دلم از آن پشیمانی خورد
...
نرگس، که ز سیم بر سر افسر دارد از عراقی رباعی 53
1. نرگس، که ز سیم بر سر افسر دارد
با دیدهٔ کور باد در سر دارد
...
حسنت به ازل نظر چو در کارم کرد از عراقی رباعی 54
1. حسنت به ازل نظر چو در کارم کرد
بنمود جمال و عاشق زارم کرد
...
دل در غم تو بسی پریشانی کرد از عراقی رباعی 55
1. دل در غم تو بسی پریشانی کرد
حال دل من چنان که می‌دانی کرد
...
بازم غم عشق یار در کار آورد از عراقی رباعی 56
1. بازم غم عشق یار در کار آورد
غم در دل من، بین، که چه گل بار آورد؟
...
دل در طلبت هر دو جهان می‌بازد از عراقی رباعی 57
1. دل در طلبت هر دو جهان می‌بازد
وز هر دو جهان سود و زیان می‌بازد
...
آنجا که تویی عقل کجا در تو رسد؟ از عراقی رباعی 58
1. آنجا که تویی عقل کجا در تو رسد؟
خود زشت بود که عقل ما در تو رسد
...
مسکین دل من! که بی‌سرانجام بماند از عراقی رباعی 59
1. مسکین دل من! که بی‌سرانجام بماند
در بزم طرب بی می و بی‌جام بماند
...
از روز وجودم شفقی بیش نماند از عراقی رباعی 60
1. از روز وجودم شفقی بیش نماند
وز گلشن جانم ورقی بیش نماند
...