گر من به صلاح خویش کوشان بدمی از عراقی رباعی 157
1. گر من به صلاح خویش کوشان بدمی
سالار همه کبودپوشان بدمی
...
حال من خستهٔ گدا می‌دانی از عراقی رباعی 158
1. حال من خستهٔ گدا می‌دانی
وین درد دل مرا دوا می‌دانی
...
در عشق ببر از همه، گر بتوانی از عراقی رباعی 159
1. در عشق ببر از همه، گر بتوانی
جانا طلب کسی مکن، تا دانی
...
گفتم که: اگر چه آفت جان منی از عراقی رباعی 160
1. گفتم که: اگر چه آفت جان منی
جان پیش کشم تو را، که جانان منی
...
ای کرده غمت با دل من روی به روی از عراقی رباعی 161
1. ای کرده غمت با دل من روی به روی
زلف تو کند حال دلم موی به موی
...
تو واقف اسرار من آنگاه شوی از عراقی رباعی 162
1. تو واقف اسرار من آنگاه شوی
کز دیده و دل بندهٔ آن ماه شوی
...
هر بوی که از مشک و قرنفل شنوی از عراقی رباعی 163
1. هر بوی که از مشک و قرنفل شنوی
از دولت آن زلف چو سنبل شنوی
...
ای لطف تو دستگیر هر رسوایی از عراقی رباعی 164
1. ای لطف تو دستگیر هر رسوایی
وی عفو تو پرده‌پوش هر خود رایی
...