بر عارض آن بت که از ابن یمین فریومدی رباعی 97
1. بر عارض آن بت که توان تن ازوست
خالیست که بدحالی مرد و زن ازوست
...
بر اوج فلک دوش چو از ابن یمین فریومدی رباعی 98
1. بر اوج فلک دوش چو خورشید بگشت
بر من ز فراق یار دانی چه گذشت
...
بیزحمت مشاطه رخت از ابن یمین فریومدی رباعی 99
1. بیزحمت مشاطه رخت همچو مهست
بیمنت سرمه چشم مستت سهیست
...
بیوصل تو کار دل از ابن یمین فریومدی رباعی 100
1. بیوصل تو کار دل قوی با خلل است
هجران تو رهزن بقا چون اجل است
...
بی خنده آن پسته از ابن یمین فریومدی رباعی 101
1. بی خنده آن پسته شکر شکنت
کس را چه خبر که هست یا نی دهنت
...
با روی چو روزت از ابن یمین فریومدی رباعی 102
1. با روی چو روزت بقمر حاجت نیست
با پسته شورت بشکر حاجت نیست
...
بر من صنما جور از ابن یمین فریومدی رباعی 103
1. بر من صنما جور تو امروزی نیست
یکذره ترا رحمت و دلسوزی نیست
...
گر حرص زیر دست از ابن یمین فریومدی رباعی 104
1. گر حرص زیر دست و طمع زیر پای تست
سلطان وقت خویشی و سلطان گدای تست
...
دردا که گل و موسم از ابن یمین فریومدی رباعی 105
1. دردا که گل و موسم گلزار گذشت
بلبل ز گلستان بسوی خار گذشت
...
بیچاره دلم چو از ابن یمین فریومدی رباعی 106
1. بیچاره دلم چو محرم راز نیافت
واندر قفس جهان هم آواز نیافت
...
بگذشت حیات آنکه از ابن یمین فریومدی رباعی 107
1. بگذشت حیات آنکه دلشاد بزیست
و آن نیز بخاک رفت کز باد بزیست
...
باشه که بخوبی از ابن یمین فریومدی رباعی 108
1. باشه که بخوبی رخش افزون ز مهست
گر نرد ندیمانه نبازیم بهست
...