این برشده دولاب که گردد پیوست از فریومدی رباعی 73
1. این برشده دولاب که گردد پیوست
گاهیش بلند بینی و گاهی پست
از روی تو با برگ سمن فرقی نیست از فریومدی رباعی 74
1. از روی تو با برگ سمن فرقی نیست
وز قد تو تا سرو چمن فرقی نیست
ای آمده از جهان گزینم رویت از فریومدی رباعی 75
1. ای آمده از جهان گزینم رویت
وی برده بغارت دل و دینم رویت
ای کرده در آفاق روان جود توصیت از فریومدی رباعی 76
1. ای کرده در آفاق روان جود توصیت
وافکنده در افاق جهان جود توصیت
آویختم ایجان دلکی در کویت از فریومدی رباعی 77
1. آویختم ایجان دلکی در کویت
از طاق دو ابروت بیکتا مویت
انسان نه بدینصورت و شکل انسانست از فریومدی رباعی 78
1. انسان نه بدینصورت و شکل انسانست
کین شکل ز آمیزش جسم و جانست
آن بت که سروردل و نور بصرست از فریومدی رباعی 79
1. آن بت که سروردل و نور بصرست
معنیش یکی و در هزاران صورست
آنکس که جهان زوست جهان خود همه اوست از فریومدی رباعی 80
1. آنکس که جهان زوست جهان خود همه اوست
جانانش همیخوانم و جان خود همه اوست
انکس که ازوست نیش نوشم هم ازوست از فریومدی رباعی 81
1. انکس که ازوست نیش نوشم هم ازوست
زانکس که سکون ازوست جوشم هم ازوست
ایدل طلب دوست گرت عادت و خوست از فریومدی رباعی 82
1. ایدل طلب دوست گرت عادت و خوست
بیرون مبر از خویش پی اندر پی دوست
ایدل طلب کار جهان چیزی نیست از فریومدی رباعی 83
1. ایدل طلب کار جهان چیزی نیست
خوشباش که بسیار جهان چیزی نیست
آنم که فلک بنده مطواع منست از فریومدی رباعی 84
1. آنم که فلک بنده مطواع منست
دیو از حشم و پری ز اتباع منست