این برشده دولاب از ابن یمین فریومدی رباعی 73
1. این برشده دولاب که گردد پیوست
گاهیش بلند بینی و گاهی پست
...
از روی تو با برگ از ابن یمین فریومدی رباعی 74
1. از روی تو با برگ سمن فرقی نیست
وز قد تو تا سرو چمن فرقی نیست
...
ای آمده از جهان از ابن یمین فریومدی رباعی 75
1. ای آمده از جهان گزینم رویت
وی برده بغارت دل و دینم رویت
...
ای کرده در آفاق از ابن یمین فریومدی رباعی 76
1. ای کرده در آفاق روان جود توصیت
وافکنده در افاق جهان جود توصیت
...
آویختم ایجان دلکی از ابن یمین فریومدی رباعی 77
1. آویختم ایجان دلکی در کویت
از طاق دو ابروت بیکتا مویت
...
انسان نه بدینصورت از ابن یمین فریومدی رباعی 78
1. انسان نه بدینصورت و شکل انسانست
کین شکل ز آمیزش جسم و جانست
...
آن بت که سروردل از ابن یمین فریومدی رباعی 79
1. آن بت که سروردل و نور بصرست
معنیش یکی و در هزاران صورست
...
آنکس که جهان زوست از ابن یمین فریومدی رباعی 80
1. آنکس که جهان زوست جهان خود همه اوست
جانانش همیخوانم و جان خود همه اوست
...
انکس که ازوست نیش از ابن یمین فریومدی رباعی 81
1. انکس که ازوست نیش نوشم هم ازوست
زانکس که سکون ازوست جوشم هم ازوست
...
ایدل طلب دوست گرت از ابن یمین فریومدی رباعی 82
1. ایدل طلب دوست گرت عادت و خوست
بیرون مبر از خویش پی اندر پی دوست
...
ایدل طلب کار جهان از ابن یمین فریومدی رباعی 83
1. ایدل طلب کار جهان چیزی نیست
خوشباش که بسیار جهان چیزی نیست
...
آنم که فلک بنده از ابن یمین فریومدی رباعی 84
1. آنم که فلک بنده مطواع منست
دیو از حشم و پری ز اتباع منست
...