مائیم ز جور فلک آینه گون از فریومدی رباعی 565
1. مائیم ز جور فلک آینه گون
با آه دلی که سنگ ازو گردد خون
جان باید و نان و نان نباید بیجان از فریومدی رباعی 566
1. جان باید و نان و نان نباید بیجان
آن باید و این وزین چه آید بی آن
لعلت بشکر خنده همیبارد جان از فریومدی رباعی 567
1. لعلت بشکر خنده همیبارد جان
عکس رخ تو بدیده بنگارد جان
چون عاقبت الامر بباید مردن از فریومدی رباعی 568
1. چون عاقبت الامر بباید مردن
جز یکدمه را نگه نباید کردن
تا رفت ببرج آتشی کوکب من از فریومدی رباعی 569
1. تا رفت ببرج آتشی کوکب من
از لرزه بهم نیاید لب من
یکچند چراغ آرزوها پف کن از فریومدی رباعی 570
1. یکچند چراغ آرزوها پف کن
قطع نظر از جمال هر یوسف کن
ای مونس چشم من خیال رخ تو از فریومدی رباعی 571
1. ای مونس چشم من خیال رخ تو
وی دانه مرغ روحم خال رخ تو
ای قبله عشاق جهان ابروی تو از فریومدی رباعی 572
1. ای قبله عشاق جهان ابروی تو
بردی دل خلق و دارد آن ابروی تو
هم کار دلم بجان رسید از غم تو از فریومدی رباعی 573
1. هم کار دلم بجان رسید از غم تو
هم آه بآسمان رسید از غم تو
ای صبح امید من چو شام از غم تو از فریومدی رباعی 574
1. ای صبح امید من چو شام از غم تو
هرگز نزدم دمی بکام از غم تو
نائی که سخن بود روان از لب او از فریومدی رباعی 575
1. نائی که سخن بود روان از لب او
در نی شکر آمد بفغان از لب او
ای گشته خجل زهره ز چنگ خوش تو از فریومدی رباعی 576
1. ای گشته خجل زهره ز چنگ خوش تو
صلح همه کس فدای جنگ خوش تو