ای گشته جهان ز نور رایت روشن از فریومدی رباعی 529
1. ای گشته جهان ز نور رایت روشن
گلخن شود از نسیم خلقت گلشن
ای زاده خاطر من از تاب و توان از فریومدی رباعی 530
1. ای زاده خاطر من از تاب و توان
بگرفته چو خورشید فلک جمله جهان
از بهر نشاط و طرب ای ابن یمین از فریومدی رباعی 531
1. از بهر نشاط و طرب ای ابن یمین
با دختر رز تا بتوانی منشین
ای عاجز از ادراک کمال تو گمان از فریومدی رباعی 532
1. ای عاجز از ادراک کمال تو گمان
هرچ آن نه ره تست گرفتم کم آن
اسبی که بمن داد امیر میران از فریومدی رباعی 533
1. اسبی که بمن داد امیر میران
کس یاد نداردش چوان از پیران
ای گردش چرخ نیلگون تا کی ازین از فریومدی رباعی 534
1. ای گردش چرخ نیلگون تا کی ازین
کردی جگرم ز غصه خون تا کی ازین
آورد بر من آن نگار من از بستان از فریومدی رباعی 535
1. آورد بر من آن نگار من از بستان
شفتالو و به کز دو یکیرا بستان
ای ترک بیار باده و در گردان از فریومدی رباعی 536
1. ای ترک بیار باده و در گردان
وز خطه دل عنان غم بر گردان
آمد خبریکه جان برون رفت ز تن از فریومدی رباعی 537
1. آمد خبریکه جان برون رفت ز تن
از واقعه زبده دوران و زمن
ای عادت من مهر رخت ورزیدن از فریومدی رباعی 538
1. ای عادت من مهر رخت ورزیدن
واندر طلبت گرد جهان گردیدن
ای ابن یمین مشقت کلک ببین از فریومدی رباعی 539
1. ای ابن یمین مشقت کلک ببین
بگریز از او و راحت ملک ببین
از عشق ویم منع نکو نیست مکن از فریومدی رباعی 540
1. از عشق ویم منع نکو نیست مکن
تکلیف مرا بر آن که خونیست مکن