افتاد گره بر تن از ابن یمین فریومدی رباعی 481
1. افتاد گره بر تن مجروح سقیم
چون قطره اشک بر رخ زرد یتیم
...
1. افتاد گره بر تن مجروح سقیم
چون قطره اشک بر رخ زرد یتیم
...
1. گر عشق تو چون آب براند خونم
وز دیده چو اشک اگر فشاند خونم
...
1. دلدار بیامد دو سه گامی ز پیم
پنداشت مگر که هست در جام میم
...
1. هر دم غم جانان المی میدهدم
عشق کهنش ز نو غمی میدهدم
...
1. هر چند بر نهال دانش رفتم
طاقم ز نشاط دل و با غم جفتم
...
1. در لهو و لعب عمر بسر برد دلم
گوی از همه شاطران بدر برد دلم
...
1. گر دل بهوای گوهر و در ندهم
بر جان غم غرق و زحمت پرندهم
...
1. فرزند گرامی حسن ایجان و دلم
ایحاصل عمر و زبده آب و گلم
...
1. منزلگه خویش و دوستان جمله بکام
وز دشمن و حاسد نه نشان باد و نه نام
...
1. لقمان که حکیمان جهانراست امام
فرمود بحفظ چار در چار مقام
...
1. در هر دو جهان عاشق آن رومائیم
در راه طلب روان بهر سو مائیم
...
1. شطرنج هوس با صنم طنازم
میبازم و با او بخوشی میسازم
...