ای در سر تو فتاده سودای عراق از فریومدی رباعی 433
1. ای در سر تو فتاده سودای عراق
بد بود که افتاد ترا رأی عراق
ای ریخته از شرم کفت ابر عرق از فریومدی رباعی 434
1. ای ریخته از شرم کفت ابر عرق
بر جمله جهان جسته بهر کار سبق
این گنبد سبز از شفق مرجان رنگ از فریومدی رباعی 435
1. این گنبد سبز از شفق مرجان رنگ
دانی بچه ماند ایدل با فرهنگ
با جمله هنروران بکین است فلک از فریومدی رباعی 436
1. با جمله هنروران بکین است فلک
وز خلق زمانه بهگزینست فلک
چون خواجه بشد چه نام باقی و چه ننگ از فریومدی رباعی 437
1. چون خواجه بشد چه نام باقی و چه ننگ
چون ماند بوارثان چه یاقوت و چه سنگ
دلدار من ار سر بفرازد چون چنگ از فریومدی رباعی 438
1. دلدار من ار سر بفرازد چون چنگ
کار من دلخسته بسازد چون چنگ
مائیم و می روح فزا چون دم مشک از فریومدی رباعی 439
1. مائیم و می روح فزا چون دم مشک
لیکن بر اهل عصر چه مشک و چه پشک
ای پیکر تو گنج روان همه فضل از فریومدی رباعی 440
1. ای پیکر تو گنج روان همه فضل
عقل تو مرا داده نشان همه فضل
دی شاه بتان سوار اسبی چون پیل از فریومدی رباعی 441
1. دی شاه بتان سوار اسبی چون پیل
می‌کرد به هر گوشه چو فرزین تحویل
با نیک و بد زمانه در ساز ایدل از فریومدی رباعی 442
1. با نیک و بد زمانه در ساز ایدل
وز دشمن خویش دوست بر ساز ایدل
ز ابروی تو و روی تو در ملک جمال از فریومدی رباعی 443
1. ز ابروی تو و روی تو در ملک جمال
حالی عجب افتاد و چگویم که چه حال
تا غالیه گون خال مه مهر گسل از فریومدی رباعی 444
1. تا غالیه گون خال مه مهر گسل
پروانه صفت فتاد بر شمع چگل