ایدل اگرت هست از ابن یمین فریومدی رباعی 409
1. ایدل اگرت هست سر دلبر خویش
موئی ز سر نگار سیمینبر خویش
...
آن بت که رخی بود از ابن یمین فریومدی رباعی 410
1. آن بت که رخی بود ز مه خوبترش
از دور فلک ببین چه آمد بسرش
...
زهریست فراقت از ابن یمین فریومدی رباعی 411
1. زهریست فراقت که دلم میچشدش
پا زهر وصال ار نبود میکشدش
...
ای زلف دلاویز از ابن یمین فریومدی رباعی 412
1. ای زلف دلاویز تو بر روی تو خوش
وی شعبده نرگس جادوی تو خوش
...
پیوسته از آن مصحف از ابن یمین فریومدی رباعی 413
1. پیوسته از آن مصحف قرآن در پیش
دارم که چو هست رحلت جان در پیش
...
دهقان بچه ئی داد از ابن یمین فریومدی رباعی 414
1. دهقان بچه ئی داد می نابم دوش
گفتم که حرام باشد این گفت خموش
...
آن بت که دلم شیفته از ابن یمین فریومدی رباعی 415
1. آن بت که دلم شیفته شد بر چشمش
مستست بسان نرگس تر چشمش
...
تا از گل سیراب از ابن یمین فریومدی رباعی 416
1. تا از گل سیراب تو بر رست حشیش
بی بهره شدم از تو چو از خلد کشیش
...
بیا ای ساقی مهوش از ابن یمین فریومدی رباعی 417
1. بیا ای ساقی مهوش بیار آن آب چون آتش
بگو ایمطرب خوشگو نواهای خوش دلکش
...
استاد حسین ای از ابن یمین فریومدی رباعی 418
1. استاد حسین ای بصفا همچو سروش
با نطق تو سحبان شود از عجز خموش
...
گر خوش گذرانی از ابن یمین فریومدی رباعی 419
1. گر خوش گذرانی گذرد عمر تو خوش
ور کم بزنی نقش تو آید همه شش
...
آنکس که مهیا بودش از ابن یمین فریومدی رباعی 420
1. آنکس که مهیا بودش وجه معاش
وز دور فلک نباشدش هیچ خراش
...