روزیکه بود صحت و اسباب معاش از فریومدی رباعی 421
1. روزیکه بود صحت و اسباب معاش
زنهار غنیمت شمر و خوش میباش
اینخطه اگر چه هست با نزهت و روض از فریومدی رباعی 422
1. اینخطه اگر چه هست با نزهت و روض
در وی نه باختیار خود کردم خوض
ایروی دلارای تو رخشنده چو شمع از فریومدی رباعی 423
1. ایروی دلارای تو رخشنده چو شمع
بفروز شبی کلبه من بنده چو شمع
آنخواجه که دارد کف دربار چو میغ از فریومدی رباعی 424
1. آنخواجه که دارد کف دربار چو میغ
و آن گرد که خون چکانداز میغ بتیغ
چون آتش و آب گر نشستی در میغ از فریومدی رباعی 425
1. چون آتش و آب گر نشستی در میغ
هم دست اجل بر تو کشد ناگه تیغ
از کوی تو دلفکار رفتیم دریغ از فریومدی رباعی 426
1. از کوی تو دلفکار رفتیم دریغ
با ناله زار زار رفتیم دریغ
ای حکم ترا مطیع از قاف بقاف از فریومدی رباعی 427
1. ای حکم ترا مطیع از قاف بقاف
وی جمله شهانرا سر کوی تو مطاف
بگذر به چمن موسم گل جام به کف از فریومدی رباعی 428
1. بگذر به چمن موسم گل جام به کف
تا رخ نهد آفتاب عیشت به شرف
روی تو فروغ آفتابست بلطف از فریومدی رباعی 429
1. روی تو فروغ آفتابست بلطف
یا عکس گل تازه در آبست بلطف
کنجی ورفاغی و فراغی از خلق از فریومدی رباعی 430
1. کنجی ورفاغی و فراغی از خلق
حاصل کن و بگذر ز سر اطلس و دلق
فریاد ز ناوک جگر دوز فراق از فریومدی رباعی 431
1. فریاد ز ناوک جگر دوز فراق
و ز آتش جانگداز دلسوز فراق
شب تیره و صبح گشته روشن زافق از فریومدی رباعی 432
1. شب تیره و صبح گشته روشن زافق
چون عارض دلدار ز پیروزه تتق