رباعیات در دیوان اشعار ابن یمین فریومدی

1 تا در سرم ای رشک پری چشم بود از چشم توام ستمگری چشم بود

2 با این همه بهر دیدنت چون نرگس از هر طرفی که بنگری چشم بود

1 یا رب چو رهی در تو و خود مینگرد معلوم همیگرددش از روی خرد

2 کز نیک و بدانچ میکند کرده تست او کیست نکوئی بکند بد بخرد

1 زان پیش که این گنبد دوار نبود و اندر دو سرا ز خلق دیار نبود

2 بر نقد تو سکه بدو نیک زدند خوشباش هر آنچه رفت انگار نبود

1 در روضه توحید اگر بارت نیست بر شاخ مراد خویشتن بارت نیست

2 با خود غم دل گوی مگو با کس از آنک بیرون ز تو کس محرم اسرارت نیست

1 ایساقی شکر لب طوطی گفتار گرمی نبود گرد ز شهدانه برار

2 تا حکم فان لم تجدوا مائا را باشی بطریق عقل فرمانبردار

1 برخیز سحرگه ای صبا چابک و چست با خواجه شهاب دین بگورست و درست

2 کز ابن یمین شفقت خود باز مگیر کو از دل دیده بنده مخلص تست

1 ایگل مشو از بلبل خوشگوی نهان آخر چه کنی از گل خود روی نهان

2 شمعی تو و پروانه جانسوز منم کی شمع ز پروانه کند روی نهان

1 ایخواجه اگر سپهر دون برکشدت چندان بود آنکه خوش خوش اندر کشدت

2 زآن پس بتن ار چو کوه خارا باشی ماننده کوه تیغ بر سر کشدت

1 ای گردش چرخ نیلگون تا کی ازین کردی جگرم ز غصه خون تا کی ازین

2 یک لحظه بکار کس نمی پردازی از تربیت ناکس و دون تا کی ازین

1 بر چشم و دلم زغم نمی نیست که نیست بر جان ز حوادث المی نیست که نیست

2 خوش باش و مده فرصت شادی از دست کز دور فلک هیچ غمی نیست که نیست