آن بت که دمی جفا از ابن یمین فریومدی رباعی 217
1. آن بت که دمی جفا فراموش نکرد
با ما نفسی دست در آغوش نکرد
...
آنرا که دماغ و از ابن یمین فریومدی رباعی 218
1. آنرا که دماغ و عقل باهش باشد
با بزم تو از بهشت خامش باشد
...
اسباب سعادات از ابن یمین فریومدی رباعی 219
1. اسباب سعادات مرا مجتمع اند
گفتار مرا اهل خرد مستمع اند
...
آنها که چو شانه از ابن یمین فریومدی رباعی 220
1. آنها که چو شانه بر سران میتازند
چون شانه بدستبوس تو مینازند
...
آن سبزه که گرد از ابن یمین فریومدی رباعی 221
1. آن سبزه که گرد لعل کانی گردد
پیوسته برای دلستانی گردد
...
آن دل که بر او مهر از ابن یمین فریومدی رباعی 222
1. آن دل که بر او مهر تو تابان باشد
میسوزد و شمعوار خندان باشد
...
اسبی که مرا میر از ابن یمین فریومدی رباعی 223
1. اسبی که مرا میر شرفشه بخشید
هرگز نه جوانش دید و پیری بشنید
...
اجرام فلک دور از ابن یمین فریومدی رباعی 224
1. اجرام فلک دور بکام تو کنند
فهرست سعادات بنام تو کنند
...
از بهر جهان غم از ابن یمین فریومدی رباعی 225
1. از بهر جهان غم مخور ای نادان مرد
کانکس که نخورد غم جهان آسان کرد
...
الچی ز من ار نرد از ابن یمین فریومدی رباعی 226
1. الچی ز من ار نرد پیاپی ببرد
عیبم مکنید کان نه الچی ببرد
...
آنرا که زر و سیم از ابن یمین فریومدی رباعی 227
1. آنرا که زر و سیم بد ار زیز نماند
سهلست دلا گر بتو هم چیز نماند
...
ایدل چه کنی طرب از ابن یمین فریومدی رباعی 228
1. ایدل چه کنی طرب که فانی باشد
با غم بنشین که جاودانی باشد
...