گر کار تو نیکست از ابن یمین فریومدی رباعی 169
1. گر کار تو نیکست بتدبیر تو نیست
ور نیز بدست هم بتقصیر تو نیست
...
چون چشم خوشت نرگس از ابن یمین فریومدی رباعی 170
1. چون چشم خوشت نرگس اگر رنجورست
داند همه کس که این ازان بس دورست
...
لعلت صدفی پر گهر از ابن یمین فریومدی رباعی 171
1. لعلت صدفی پر گهر مخزونست
زلفین تو زنجیر دل محزونست
...
در باغ جمالت ای از ابن یمین فریومدی رباعی 172
1. در باغ جمالت ای بت عشوه پرست
سیب ز نخ ساده و شفتالو هست
...
جانا لب میگون از ابن یمین فریومدی رباعی 173
1. جانا لب میگون تو روح ما نیست
دارم نظری با تو ولی تنها نیست
...
راحت ز طبیعت جهان از ابن یمین فریومدی رباعی 174
1. راحت ز طبیعت جهان مهجورست
ره سوی مراد عاقلان بس دورست
...
هر کس که ره و رسم از ابن یمین فریومدی رباعی 175
1. هر کس که ره و رسم جهان نیک شناخت
از بهر اقامت اندرو خانه نساخت
...
جانرا بزر ارنگه از ابن یمین فریومدی رباعی 176
1. جانرا بزر ارنگه توانستی داشت
قارونش بزر نگه توانستی داشت
...
کس تیغ چو پهلوان از ابن یمین فریومدی رباعی 177
1. کس تیغ چو پهلوان ایران نزدست
خنجر به ازو رستم دستان نزدست
...
معنیت چو آنجا از ابن یمین فریومدی رباعی 178
1. معنیت چو آنجا بگذارد صورت
در حال دگر جانت برارد صورت
...
در پای دلت گر ز از ابن یمین فریومدی رباعی 179
1. در پای دلت گر ز هوس خاری نیست
با نیک و بد جهان ترا کاری نیست
...
هر ذره که موجود از ابن یمین فریومدی رباعی 180
1. هر ذره که موجود شد از مغز و ز پوست
چون در نگری بجملگی پرتو اوست
...