رباعیات در دیوان اشعار ابن یمین فریومدی

1 ایدل ز کست گر چه نوائی نرسید لیکن اگر آنکس که ترا کرد پدید

2 سر بر خط او نهی همچو قلم با برهنگی ملک توانی بخشید

1 نی دیده به از تو هیچ یاری دیدست نی همچو رخت تازه بهاری دیدست

2 دل دست بزنجیر سر زلف تو زد دیوانه در انچ کرد کاری دیدست

1 آنرا که زر و سیم بد ار زیز نماند سهلست دلا گر بتو هم چیز نماند

2 نا آمده نامدست و رفته بگذشت هان یکدمه را باش که این نیز نماند

1 خواهم در زهد را ازین پس بستن بر تو به شکستن و بمی پیوستن

2 ای دختر رز مادر عیسی شده ئی بکری و بفرزند طرب آبستن

1 یک غم نبود کز تو نصیب ما نیست وز حسن خودت بحال ما پروا نیست

2 من واله لبهای توام لیک چه سود سامان سخن گفتن از آن لبها نیست

1 هر چیز که در ازل بدان فرمان نیست کردن طلبش کار خردمندان نیست

2 وانچیز که بهر تو مقدر گشتست گر میطلبی ورنه از آن حرمان نیست

1 تا چند نهد برگ گلت خار دلم تا کی طلبد نرگست آزار دلم

2 عیسی نفسا سبحه و سجاده مگیر وز طره بده صلیب و زنار دلم

1 ای گشته خجل ز انرخ گلگون گل سرخ غرقه شده از رشک تو در خون گل سرخ

2 همچون جگر لاله دلم سوخته شد تا چهره بر افروخته ئی چون گل سرخ

1 تا چرخ و فلک مدار بنیاد نهاد از مادر ارکان پسری چون تو نزاد

2 اوراد جهانیان کنون نیست جز آنک سردار جهان نظام دین یحیی باد

1 در عشق من و تو هر دو ایمایه ناز نو شد بجهان قصه محمود و ایاز

2 دل در خم زلفین تو چونم نطپد بیچاره کبوتریست در چنگل باز