در روضه جان تاره نباتی خضرست از فریومدی رباعی 157
1. در روضه جان تاره نباتی خضرست
شیرین پسری خوش حرکاتی خضرست
دی ابن یمین صبحدمی جام بدست از فریومدی رباعی 158
1. دی ابن یمین صبحدمی جام بدست
با سر و قدی بر سر گلزار نشست
دل شاد بروی دلستان خضرست از فریومدی رباعی 159
1. دل شاد بروی دلستان خضرست
جان زنده بلعل در فشان خضرست
زلف تو که سرگشته بکردار منست از فریومدی رباعی 160
1. زلف تو که سرگشته بکردار منست
آشفته تر از حال من و کار منست
رفتی و شکیب از دل عشاق برفت از فریومدی رباعی 161
1. رفتی و شکیب از دل عشاق برفت
نقش هنر از صفحه آفاق برفت
هر حادثه ئی که آمد از نرم و درشت از فریومدی رباعی 162
1. هر حادثه ئی که آمد از نرم و درشت
از ابن یمین ندید در معرکه پشت
یک غم نبود کز تو نصیب ما نیست از فریومدی رباعی 163
1. یک غم نبود کز تو نصیب ما نیست
وز حسن خودت بحال ما پروا نیست
عشاق ترا امید بهر وزی نیست از فریومدی رباعی 164
1. عشاق ترا امید بهر وزی نیست
جز درد دل از حسن رخت روزی نیست
نیلوفر تر بر سر آبت چه خوشست از فریومدی رباعی 165
1. نیلوفر تر بر سر آبت چه خوشست
یعنی رخ و زلف پر بتابت چه خوشست
گل کز زرسا و خرده ئی چند اندوخت از فریومدی رباعی 166
1. گل کز زرسا و خرده ئی چند اندوخت
در ملک چمن بخسروی رخ افروخت
روی تو و ماه آسمان هر دو یکیست از فریومدی رباعی 167
1. روی تو و ماه آسمان هر دو یکیست
قد تو و سرو بوستان هر دو یکیست
عشق لب و دندان چو لعل و گهرت از فریومدی رباعی 168
1. عشق لب و دندان چو لعل و گهرت
کر دست مرا معتکف خاک درت