در روضه جان تاره از ابن یمین فریومدی رباعی 157
1. در روضه جان تاره نباتی خضرست
شیرین پسری خوش حرکاتی خضرست
دی ابن یمین صبحدمی از ابن یمین فریومدی رباعی 158
1. دی ابن یمین صبحدمی جام بدست
با سر و قدی بر سر گلزار نشست
دل شاد بروی دلستان از ابن یمین فریومدی رباعی 159
1. دل شاد بروی دلستان خضرست
جان زنده بلعل در فشان خضرست
زلف تو که سرگشته از ابن یمین فریومدی رباعی 160
1. زلف تو که سرگشته بکردار منست
آشفته تر از حال من و کار منست
رفتی و شکیب از از ابن یمین فریومدی رباعی 161
1. رفتی و شکیب از دل عشاق برفت
نقش هنر از صفحه آفاق برفت
هر حادثه ئی که از ابن یمین فریومدی رباعی 162
1. هر حادثه ئی که آمد از نرم و درشت
از ابن یمین ندید در معرکه پشت
یک غم نبود کز تو از ابن یمین فریومدی رباعی 163
1. یک غم نبود کز تو نصیب ما نیست
وز حسن خودت بحال ما پروا نیست
عشاق ترا امید از ابن یمین فریومدی رباعی 164
1. عشاق ترا امید بهر وزی نیست
جز درد دل از حسن رخت روزی نیست
نیلوفر تر بر سر از ابن یمین فریومدی رباعی 165
1. نیلوفر تر بر سر آبت چه خوشست
یعنی رخ و زلف پر بتابت چه خوشست
گل کز زرسا و خرده از ابن یمین فریومدی رباعی 166
1. گل کز زرسا و خرده ئی چند اندوخت
در ملک چمن بخسروی رخ افروخت
روی تو و ماه آسمان از ابن یمین فریومدی رباعی 167
1. روی تو و ماه آسمان هر دو یکیست
قد تو و سرو بوستان هر دو یکیست
عشق لب و دندان از ابن یمین فریومدی رباعی 168
1. عشق لب و دندان چو لعل و گهرت
کر دست مرا معتکف خاک درت