گاه آن باشد که باشم پای بر جا همچو قطب از فریومدی قطعه 623
1. گاه آن باشد که باشم پای بر جا همچو قطب
آسمان آخر چو خود سرگشته تا کی داردم
گر ترا هست خرد یاز بیا ز ابن یمین از فریومدی قطعه 624
1. گر ترا هست خرد یاز بیا ز ابن یمین
یک نصیحت بشنو این ز بزرگان قدیم
گر نگردد فلک بکام دلم از فریومدی قطعه 625
1. گر نگردد فلک بکام دلم
خلق را اضطراب ننمایم
گر بگویم خون شود در کوه سنگ از فریومدی قطعه 626
1. گر بگویم خون شود در کوه سنگ
آنچه من از دور گردون میکشم
مرا هست در خم می خوشگوار از فریومدی قطعه 627
1. مرا هست در خم می خوشگوار
نهاده ز بهر ندیم کریم
منم ابن یمین که مرکب نطق از فریومدی قطعه 628
1. منم ابن یمین که مرکب نطق
چون بقصد کسی برانگیزم
مدتی در پی هوی و هوس از فریومدی قطعه 629
1. مدتی در پی هوی و هوس
عرصه بر و بحر پیمودم
من نیم چون مرد سالوس و فریب از فریومدی قطعه 630
1. من نیم چون مرد سالوس و فریب
پرده ناموس خود خود میدرم
هر بلائی که میشود واقع از فریومدی قطعه 631
1. هر بلائی که میشود واقع
درمیان خلایق عالم
هر که بر حضرت دادار توکل دارد از فریومدی قطعه 632
1. هر که بر حضرت دادار توکل دارد
مخلصی زود پدید آیدش از قید هموم
هر دشمنی که با همه کس در ره افتدم از فریومدی قطعه 633
1. هر دشمنی که با همه کس در ره افتدم
او را برای صاحب خود دوستی کنم
هر کرا با خویشتن حالی بود از فریومدی قطعه 634
1. هر کرا با خویشتن حالی بود
کی شود خاطر ز تنهائی دژم