گر چه فرزندان جسمانی سه چارم هست لیک از فریومدی قطعه 348
1. گر چه فرزندان جسمانی سه چارم هست لیک
از حیات و موتشان هرگز نه غمگینم نه شاد
مرا دو یار جهاندیده و دو همزادند از فریومدی قطعه 349
1. مرا دو یار جهاندیده و دو همزادند
که یکزمان نتوانم گزیر ازایشان کرد
مرد دنیا طلب از غایت نادانی خویش از فریومدی قطعه 350
1. مرد دنیا طلب از غایت نادانی خویش
ببرد با خود از اینجا چو رود سوزی چند
من ابن یمینم که چون طبع من از فریومدی قطعه 351
1. من ابن یمینم که چون طبع من
سخن را بدانش اساسی کند
مرا دوستی کو که با دشمنم از فریومدی قطعه 352
1. مرا دوستی کو که با دشمنم
بگوید که این نکته میدار یاد
منه بر جهان دل که معشوق تست از فریومدی قطعه 353
1. منه بر جهان دل که معشوق تست
که او چون تو عاشق فراوان کشد
مرد باید بهر کجا باشد از فریومدی قطعه 354
1. مرد باید بهر کجا باشد
عزت خویشتن نگهدارد
مرد فرزانه کز قضا ترسد از فریومدی قطعه 355
1. مرد فرزانه کز قضا ترسد
عجب ار فکر او خطا نبود
محیط و مرکز افضال زین ملت و دین از فریومدی قطعه 356
1. محیط و مرکز افضال زین ملت و دین
توئیکه چون تو جوانبخت چرخ پیر ندید
مکن هرگز ستم بر زیر دستان از فریومدی قطعه 357
1. مکن هرگز ستم بر زیر دستان
که ایشان چون تو حق را بندگانند
مرد باید که در جهان خود را از فریومدی قطعه 358
1. مرد باید که در جهان خود را
همچو شطرنج باز پندارد
مرا از هر چه در عالم هنر هست از فریومدی قطعه 359
1. مرا از هر چه در عالم هنر هست
مر او را از ندامت میشمارد