سفید بود مرا روی از ابن یمین فریومدی قطعه 300
1. سفید بود مرا روی و خال و موی سیاه
زمانه بین بدل هر یکی چگونه نهاد
سکه‌ای کاندر از ابن یمین فریومدی قطعه 301
1. سکه‌ای کاندر سخن فردوسی طوسی نشاند
تا نپنداری که کس از زمره فرسی نشاند
شکرها واجب که از ابن یمین فریومدی قطعه 302
1. شکرها واجب که نفس سرکش بدخوی را
رایض عقلم بزیر زین همت رام کرد
شادی هر که کدخدای از ابن یمین فریومدی قطعه 303
1. شادی هر که کدخدای شود
چند روزی چو عهد گل باشد
شبی بلطف ز پیر از ابن یمین فریومدی قطعه 304
1. شبی بلطف ز پیر خرد بپرسیدم
بدانخیال که در خاطرم مصور شد
شهریار جهان طغایتمور از ابن یمین فریومدی قطعه 305
1. شهریار جهان طغایتمور
شاه سیارگان غلام تو باد
شاها کمینه بنده از ابن یمین فریومدی قطعه 306
1. شاها کمینه بنده میمون جناب تو
کز کائنات حضرت عالیت را گزید
شهریارا بدان از ابن یمین فریومدی قطعه 307
1. شهریارا بدان خدای که او
از جهانت گزید و شاهی داد
شنیده ام که در از ابن یمین فریومدی قطعه 308
1. شنیده ام که در ایام بعد هر بندی
دری گشاید و مردم از آن رسد بمراد
صبر در کارها چه از ابن یمین فریومدی قطعه 309
1. صبر در کارها چه نیک و چه بد
از علامات بخردی باشد
ضیاء دولت و دین از ابن یمین فریومدی قطعه 310
1. ضیاء دولت و دین ایکه ما در ارکان
بصد قران چو تو فرزند نامور نارد
طالع من ببین که از ابن یمین فریومدی قطعه 311
1. طالع من ببین که از پی آب
گر روم سوی بحر بر گردد