سفید بود مرا روی و خال و موی سیاه از فریومدی قطعه 300
1. سفید بود مرا روی و خال و موی سیاه
زمانه بین بدل هر یکی چگونه نهاد
سکهای کاندر سخن فردوسی طوسی نشاند از فریومدی قطعه 301
1. سکهای کاندر سخن فردوسی طوسی نشاند
تا نپنداری که کس از زمره فرسی نشاند
شکرها واجب که نفس سرکش بدخوی را از فریومدی قطعه 302
1. شکرها واجب که نفس سرکش بدخوی را
رایض عقلم بزیر زین همت رام کرد
شادی هر که کدخدای شود از فریومدی قطعه 303
1. شادی هر که کدخدای شود
چند روزی چو عهد گل باشد
شبی بلطف ز پیر خرد بپرسیدم از فریومدی قطعه 304
1. شبی بلطف ز پیر خرد بپرسیدم
بدانخیال که در خاطرم مصور شد
شهریار جهان طغایتمور از فریومدی قطعه 305
1. شهریار جهان طغایتمور
شاه سیارگان غلام تو باد
شاها کمینه بنده میمون جناب تو از فریومدی قطعه 306
1. شاها کمینه بنده میمون جناب تو
کز کائنات حضرت عالیت را گزید
شهریارا بدان خدای که او از فریومدی قطعه 307
1. شهریارا بدان خدای که او
از جهانت گزید و شاهی داد
شنیده ام که در ایام بعد هر بندی از فریومدی قطعه 308
1. شنیده ام که در ایام بعد هر بندی
دری گشاید و مردم از آن رسد بمراد
صبر در کارها چه نیک و چه بد از فریومدی قطعه 309
1. صبر در کارها چه نیک و چه بد
از علامات بخردی باشد
ضیاء دولت و دین ایکه ما در ارکان از فریومدی قطعه 310
1. ضیاء دولت و دین ایکه ما در ارکان
بصد قران چو تو فرزند نامور نارد
طالع من ببین که از پی آب از فریومدی قطعه 311
1. طالع من ببین که از پی آب
گر روم سوی بحر بر گردد