پایم چو بسته نیست از ابن یمین فریومدی قطعه 252
1. پایم چو بسته نیست بجائی روم کزو
هر دم نسیم باد بهاری بمن رسد
پنجروزی که حیاتست از ابن یمین فریومدی قطعه 253
1. پنجروزی که حیاتست چنان باید زیست
با خلایق که کم و بیش ثنائی ارزد
بزر کزاده اگر از ابن یمین فریومدی قطعه 254
1. بزر کزاده اگر چند کودکش بینی
گرش جفا کنی از کارهای هرزه بود
تا شتابان بر فراز از ابن یمین فریومدی قطعه 255
1. تا شتابان بر فراز خاک خواهد بود باد
تا ز آب آتش نخواهد هیچ وقتی دید داد
ترا فضل بر دیگران از ابن یمین فریومدی قطعه 256
1. ترا فضل بر دیگران بیش از آن نیست
که تو می‌دهی چیز و او می‌ستاند
چون سفیهی ترا از ابن یمین فریومدی قطعه 257
1. چون سفیهی ترا بیازارد
آن دمش گر ادب نیاری کرد
تا بود در سرت کلهداری از ابن یمین فریومدی قطعه 258
1. تا بود در سرت کلهداری
یکدمت بی صداع نگذارند
چو دولت خواهد از ابن یمین فریومدی قطعه 259
1. چو دولت خواهد آمد بنده ایرا
همه بیگانگانش خویش گردند
چه عادتست که انباء از ابن یمین فریومدی قطعه 260
1. چه عادتست که انباء دهر هر قومی
کرم بلاف ز عهد گذشته وا گویند
چند گوئی که دولت از ابن یمین فریومدی قطعه 261
1. چند گوئی که دولت و دولت
زینهوس تو هلاک خواهی شد
چه گویم گردش گردون از ابن یمین فریومدی قطعه 262
1. چه گویم گردش گردون دون را
که خس را بر سر اوج آسمان برد
جمعی که شاعران از ابن یمین فریومدی قطعه 263
1. جمعی که شاعران جهانشان ستوده اند
کز قدر پای بر سر افلاک سوده اند