ببزم آصف جمشید از ابن یمین فریومدی قطعه 240
1. ببزم آصف جمشید رتبت
گهی کابن یمین از پا نشیند
بغربت ار چه سپهرم از ابن یمین فریومدی قطعه 241
1. بغربت ار چه سپهرم بدان صفت دارد
که سوی حضرت شاهم همیشه راه بود
با خرد گفتم ای از ابن یمین فریومدی قطعه 242
1. با خرد گفتم ای مدبر کار
که بدانش چو تو نشان ندهند
باغبانی بنفشه از ابن یمین فریومدی قطعه 243
1. باغبانی بنفشه می انبود
گفتم ای گوژ پشت جامه کبود
بر اوج فلک رایت از ابن یمین فریومدی قطعه 244
1. بر اوج فلک رایت سروری را
ز جمع بزرگان کسی میرساند
ببخش آنچه دستت از ابن یمین فریومدی قطعه 245
1. ببخش آنچه دستت بدان میرسد
گرت دست بخشش بجان میرسد
برو ایدوست مپندار از ابن یمین فریومدی قطعه 246
1. برو ایدوست مپندار که اندر همه عمر
از خط و شعر ترا هیچ گره بگشاید
بشمس دولت و دین از ابن یمین فریومدی قطعه 247
1. بشمس دولت و دین مفخر زمان و زمین
سلام من که رساندم پیام من که برد
بوستان گل فضل از ابن یمین فریومدی قطعه 248
1. بوستان گل فضل و گل بستان هنر
سیف دین ای ز وجود تو هنرها موجود
پدر که مرقد او از ابن یمین فریومدی قطعه 249
1. پدر که مرقد او باد تا ابد پر نور
خیال خود شب دوشین مرا بخواب نمود
پنج روزیکه در از ابن یمین فریومدی قطعه 250
1. پنج روزیکه در کشاکش غم
در سرای سپنج خواهی بود
پیش ازین گر قدسیان از ابن یمین فریومدی قطعه 251
1. پیش ازین گر قدسیان با یکدیگر
راز میگفتند گوشم میشنید