ببزم آصف جمشید رتبت از فریومدی قطعه 240
1. ببزم آصف جمشید رتبت
گهی کابن یمین از پا نشیند
بغربت ار چه سپهرم بدان صفت دارد از فریومدی قطعه 241
1. بغربت ار چه سپهرم بدان صفت دارد
که سوی حضرت شاهم همیشه راه بود
با خرد گفتم ای مدبر کار از فریومدی قطعه 242
1. با خرد گفتم ای مدبر کار
که بدانش چو تو نشان ندهند
باغبانی بنفشه می انبود از فریومدی قطعه 243
1. باغبانی بنفشه می انبود
گفتم ای گوژ پشت جامه کبود
بر اوج فلک رایت سروری را از فریومدی قطعه 244
1. بر اوج فلک رایت سروری را
ز جمع بزرگان کسی میرساند
ببخش آنچه دستت بدان میرسد از فریومدی قطعه 245
1. ببخش آنچه دستت بدان میرسد
گرت دست بخشش بجان میرسد
برو ایدوست مپندار که اندر همه عمر از فریومدی قطعه 246
1. برو ایدوست مپندار که اندر همه عمر
از خط و شعر ترا هیچ گره بگشاید
بشمس دولت و دین مفخر زمان و زمین از فریومدی قطعه 247
1. بشمس دولت و دین مفخر زمان و زمین
سلام من که رساندم پیام من که برد
بوستان گل فضل و گل بستان هنر از فریومدی قطعه 248
1. بوستان گل فضل و گل بستان هنر
سیف دین ای ز وجود تو هنرها موجود
پدر که مرقد او باد تا ابد پر نور از فریومدی قطعه 249
1. پدر که مرقد او باد تا ابد پر نور
خیال خود شب دوشین مرا بخواب نمود
پنج روزیکه در کشاکش غم از فریومدی قطعه 250
1. پنج روزیکه در کشاکش غم
در سرای سپنج خواهی بود
پیش ازین گر قدسیان با یکدیگر از فریومدی قطعه 251
1. پیش ازین گر قدسیان با یکدیگر
راز میگفتند گوشم میشنید