ایخرد مند اگر از ابن یمین فریومدی قطعه 228
1. ایخرد مند اگر شراب خوری
با تو گویم که چونش باید خورد
اقبال را بقا نبود از ابن یمین فریومدی قطعه 229
1. اقبال را بقا نبود دل بر او مبند
عمری که در غرور گذاری هبا بود
ایدل چو ممکنست از ابن یمین فریومدی قطعه 230
1. ایدل چو ممکنست که روزی بشب بری
کایام جز بکام تو یک گام نسپرد
ای وزیری که بر از ابن یمین فریومدی قطعه 231
1. ای وزیری که بر رای جهان آرایت
هیچ رازی پس این پرده پیروزه نماند
ایدل چه میکنم از ابن یمین فریومدی قطعه 232
1. ایدل چه میکنم وطنی را که اندرو
هر دم هزار غصه ز هر سو بمن رسد
ایدل آگه نیستی از ابن یمین فریومدی قطعه 233
1. ایدل آگه نیستی کز پیکرت باد فنا
ناگه انگیزد غباری چون ز میدان گرد گرد
اول نظرم کامد از ابن یمین فریومدی قطعه 234
1. اول نظرم کامد بر دنبه لرزانش
گفتم که ازو هرگز یک موی کجا روید
اگر باید ایدل از ابن یمین فریومدی قطعه 235
1. اگر باید ایدل که تا آبروی
میان بزرگانت باقی بود
بدان گروه بخندد از ابن یمین فریومدی قطعه 236
1. بدان گروه بخندد خرد که بر بدنی
که روح دامن ازو درکشید میگریند
بمیدان اظهار از ابن یمین فریومدی قطعه 237
1. بمیدان اظهار مردانگی
بنزد خردمند مرد آن بود
بزیارت بر اصحاب از ابن یمین فریومدی قطعه 238
1. بزیارت بر اصحاب مناصب کم رو
گر نخواهی که ز اعزاز تو چیزی کاهند
بهترین مراتب از ابن یمین فریومدی قطعه 239
1. بهترین مراتب آن باشد
کان بفضل و هنر بدست آید