ایخرد مند اگر شراب خوری از فریومدی قطعه 228
1. ایخرد مند اگر شراب خوری
با تو گویم که چونش باید خورد
اقبال را بقا نبود دل بر او مبند از فریومدی قطعه 229
1. اقبال را بقا نبود دل بر او مبند
عمری که در غرور گذاری هبا بود
ایدل چو ممکنست که روزی بشب بری از فریومدی قطعه 230
1. ایدل چو ممکنست که روزی بشب بری
کایام جز بکام تو یک گام نسپرد
ای وزیری که بر رای جهان آرایت از فریومدی قطعه 231
1. ای وزیری که بر رای جهان آرایت
هیچ رازی پس این پرده پیروزه نماند
ایدل چه میکنم وطنی را که اندرو از فریومدی قطعه 232
1. ایدل چه میکنم وطنی را که اندرو
هر دم هزار غصه ز هر سو بمن رسد
ایدل آگه نیستی کز پیکرت باد فنا از فریومدی قطعه 233
1. ایدل آگه نیستی کز پیکرت باد فنا
ناگه انگیزد غباری چون ز میدان گرد گرد
اول نظرم کامد بر دنبه لرزانش از فریومدی قطعه 234
1. اول نظرم کامد بر دنبه لرزانش
گفتم که ازو هرگز یک موی کجا روید
اگر باید ایدل که تا آبروی از فریومدی قطعه 235
1. اگر باید ایدل که تا آبروی
میان بزرگانت باقی بود
بدان گروه بخندد خرد که بر بدنی از فریومدی قطعه 236
1. بدان گروه بخندد خرد که بر بدنی
که روح دامن ازو درکشید میگریند
بمیدان اظهار مردانگی از فریومدی قطعه 237
1. بمیدان اظهار مردانگی
بنزد خردمند مرد آن بود
بزیارت بر اصحاب مناصب کم رو از فریومدی قطعه 238
1. بزیارت بر اصحاب مناصب کم رو
گر نخواهی که ز اعزاز تو چیزی کاهند
بهترین مراتب آن باشد از فریومدی قطعه 239
1. بهترین مراتب آن باشد
کان بفضل و هنر بدست آید