قطعات در دیوان اشعار ابن یمین فریومدی

1 بخور بنوش بپاش و بدان که حاصل عمر خرد نداشت کسی کو بدیگری بگذاشت

2 منه ذخیره که بسیار کس ز غایت حرص نهاد گنج بصد رنج و دیگری برداشت

1 بگفتار اگر درفشاند کسی خموشی به بسیار از آن بهترست

2 خردمند خامش بود چون صدف اگر خود درونش پر از گوهرست

1 براه راست توانی رسید در مقصود تو راست باش که هر دولتی که هست تراست

2 تو چوب راست بر آتش دریغ میداری کجا بآتش دوزخ برند مردم راست

1 تا توانی التماس از کس مکن خاصه از ناکس که آن عین خطاست

2 گر دهد ، مانی بزیر منتش ور ندادت آبرویت را بکاست

3 گر کشد نفست بلاها صبر کن زانکه عز صبر به از ذل خواست

1 ترک و تجریدست زاد اندر طریق راه حق هر که دارد توشه ئی او را امید مخرجست

2 نردبان سازی ز همت روح را گاه عروج در طریق حق براق رهنوردت مسر جست

3 هر که جان دارد تو آزادیش را هرگز مجوی تا در آنصورت که او دارد چه معنی مدرجست

4 شر اندک خوار مشمر زانکه اصل فتنه ها کاندر ایران بود و در توران ز خون ایر جست

1 تو ز من برتری اگر جستی گفت آنکو ز حالت آگاهست

2 گر چه فخرست ظن مبرکه بدین دست عارت ز عرض کوتاهست

3 نه که تبت یدا ابی لهب است جاش بالای قل هواللهست

1 تعیین دال و ذال که در مفردی فتد ز الفاظ فارسی بشنو زانکه مبهمست

2 حرف صحیح ساکن اگر پیش ازو بود دالست ورنه هر چه جز این ذال معجمست

1 جهان لطف و کرم تاج ملک خواجه علی توئی که کس ز تو شد هر که در زمانه کس است

2 طبیعتی است در احیای مکرمات ترا که هست خاصیتش آنکه عیسوی نفس است

3 بجز خیال کسی شبروی نیارد کرد در آن دیار که سر پاس پاس تو عسس است

4 بهر مهم که نهد رای تو قدم در پیش هزار منزل ازو آفتاب باز پس است

1 جهان از بهر یکتن نیست تنها یقین میدان درینمعنی شکی نیست

2 مپنداری که هر جا هست تاجی ز بهر آن مهیا تارکی نیست

3 سلامت با قناعت توأمانند چو آز اندر زمانه مهلکی نیست

4 اگر صد اسب داری در طویله ترا مرکب از آنها جز یکی نیست

1 جمعی اقاربم طمع خام بسته اند در ملک ریزه ئی که بدانم تعیش است

2 زینگونه ناپسند کجا مرتکب شود هرگز کسی که با خرد و رای وباهش است

3 اندوهناک و خشمگن است از طمع مدام هر یک ازین گروه که گویا و خامش است

4 من قانعم هر آنچه مرا میدهد خدای کارم از آن مدام نشاط است و رامش است