آنها که درین دوران از ابن یمین فریومدی غزل 96
1. آنها که درین دوران صاحبنظران باشند
چون بر سر کوی او با هم گذران باشند
...
باز آمد آن نگار که از ابن یمین فریومدی غزل 97
1. باز آمد آن نگار که از ما بریده بود
و ز هجر او قرار ز دلها رمیده بود
...
بنده ئی کز چو تو شاهی از ابن یمین فریومدی غزل 98
1. بنده ئی کز چو تو شاهی بوی اعزاز رسد
بر مه و مهرش ازینمرتبه صد ناز رسد
...
بر برگ گلش سنبل سیراب از ابن یمین فریومدی غزل 99
1. بر برگ گلش سنبل سیراب ببینید
در حقه لعلش گهر ناب ببینید
...
با من و دلدار من جز از ابن یمین فریومدی غزل 100
1. با من و دلدار من جز بخت در مجلس مباد
مجلس ما را بغیر دخت رز مونس مباد
...
بوئی که ز چین سر زلفت از ابن یمین فریومدی غزل 101
1. بوئی که ز چین سر زلفت بمن آید
خوشتر ز دم نافه مشک ختن آید
...
با ما غم هجران تو از ابن یمین فریومدی غزل 102
1. با ما غم هجران تو ای دوست نه آن کرد
کان قصه توانیم بصد سال بیان کرد
...
بازم از دیده در بار از ابن یمین فریومدی غزل 103
1. بازم از دیده در بار گهر می‌آید
لعل‌فام است مگر خون جگر می‌آید
...
بر گل سیراب سنبل از ابن یمین فریومدی غزل 104
1. بر گل سیراب سنبل را چو جولان میدهد
بلبل طبع مرا یاد از گلستان میدهد
...
تا سنبل سیراب تو از ابن یمین فریومدی غزل 105
1. تا سنبل سیراب تو بر لاله گره شد
خورشید تو گفتی که مگر زیر زره شد
...
تا سنبل تر بر سمنت از ابن یمین فریومدی غزل 106
1. تا سنبل تر بر سمنت جلوه گری کرد
بس غالیه سائی که نسیم سحری کرد
...
تا ز پیشم نازنین از ابن یمین فریومدی غزل 107
1. تا ز پیشم نازنین دلدار شد
بی رخش نور و نوام از کار شد
...