جز زلف یار غالیه از ابن یمین فریومدی غزل 108
1. جز زلف یار غالیه بر روی مه که کرد
یا سایبان مهر ز شعر سیه که کرد
...
جز رخ یار من بهار از ابن یمین فریومدی غزل 109
1. جز رخ یار من بهار که دید
چون قدش سرو جویبار که دید
...
جانا ز لبت ما را گر از ابن یمین فریومدی غزل 110
1. جانا ز لبت ما را گر کام نخواهد بود
از ما بجهان باقی جز نام نخواهد بود
...
چون نبات از شکر میگونش از ابن یمین فریومدی غزل 111
1. چون نبات از شکر میگونش سر بر میزند
عقل پندارد که طوطی بر شکر پر میزند
...
چو روی آن پری پیکر از ابن یمین فریومدی غزل 112
1. چو روی آن پری پیکر گلی بیخارکی باشد
چو قدش سر و سیم اندام خوش رفتار کی باشد
...
چون پسته خندان توأم از ابن یمین فریومدی غزل 113
1. چون پسته خندان توأم در نظر آید
در دیده غمدیده عقیق و گهر آید
...
خطش از ریحان طرازی از ابن یمین فریومدی غزل 114
1. خطش از ریحان طرازی بر گل سوری کشید
نرگس از مستی چشمش رنج مخموری کشید
...
دل دیوانه سار من از ابن یمین فریومدی غزل 115
1. دل دیوانه سار من چو از زلفش در آویزد
ز طاق ابرویش خود را بزنجیر اندر آویزد
...
در خواب اگر خیال از ابن یمین فریومدی غزل 116
1. در خواب اگر خیال تو بر من گذر کند
دلرا ز ذوق مملکت جان خبر کند
...
روز و شب از دو چشم از ابن یمین فریومدی غزل 117
1. روز و شب از دو چشم من گر همه سیل خون شود
نیست گمان من کزو نقش رخت برون شود
...
روزگاریکه بهجران از ابن یمین فریومدی غزل 118
1. روزگاریکه بهجران توأم میگذرد
فلک آنروز مبادا که ز عمرم شمرد
...
زلفت از سنبل تر گرد از ابن یمین فریومدی غزل 119
1. زلفت از سنبل تر گرد سمن پرچین کرد
گل رخ از پرتو خورشید رخت پرچین کرد
...