گر چه هر دم ز غمت بر از ابن یمین فریومدی غزل 72
1. گر چه هر دم ز غمت بر دلم آزاری هست
باشم اغیار اگر جز تو مرا یاری هست
...
گر دلم بردی بغارت از ابن یمین فریومدی غزل 73
1. گر دلم بردی بغارت قصد جان باری چراست
ور نخواهی کرد خیری شور و شر باری چراست
...
گلهای نوشکفته بهر از ابن یمین فریومدی غزل 74
1. گلهای نوشکفته بهر بوستان که هست
پیش رخ تو خار نماید چنانکه هست
...
گر مرا جان رود اندر از ابن یمین فریومدی غزل 75
1. گر مرا جان رود اندر پی جانان از دست
وصل جانان نتوان داد بصد جان از دست
...
لعل شیرین تو پیرایه از ابن یمین فریومدی غزل 76
1. لعل شیرین تو پیرایه در عدن است
زلف پر چین تو سرمایه مشک ختن است
...
مشکین سر زلف تو که از ابن یمین فریومدی غزل 77
1. مشکین سر زلف تو که در پای کشانست
در دل رگ سود است که پیوسته بجانست
...
ما چو زلف و چشمت ای از ابن یمین فریومدی غزل 78
1. ما چو زلف و چشمت ای مهوش پریشانیم و مست
جام نام و ننگ را بر سنگ قلاشی شکست
...
مرا تُرکانه چشم او از ابن یمین فریومدی غزل 79
1. مرا تُرکانه چشم او به مستی گر جفاها گفت
چرا در تاب شد زلفش جفا گر گفت ما را گفت
...
ماه عیدست این ندانم از ابن یمین فریومدی غزل 80
1. ماه عیدست این ندانم یا خم ابروی دوست
روز نوروزست تابان در جهان یا روی دوست
...
نه هر گیاه که در باغ از ابن یمین فریومدی غزل 81
1. نه هر گیاه که در باغ رست شمشادست
نه هر درخت که پیر است سرو آزادست
...
هرگز از یاد نخواهد از ابن یمین فریومدی غزل 82
1. هرگز از یاد نخواهد شدنم صحبت دوست
کی فراموش شود چون همه هستی من اوست
...
هنگام نو بهار و لب از ابن یمین فریومدی غزل 83
1. هنگام نو بهار و لب جویبار و کشت
دریاب ساقیا که تو حوری و این بهشت
...