تا در آمد خط شبرنگ از ابن یمین فریومدی غزل 264
1. تا در آمد خط شبرنگ تو پیرامن ماه
کسوت حسن تراشد علم از شعر سیاه
...
تا تو ایدلبر چو ماه از ابن یمین فریومدی غزل 265
1. تا تو ایدلبر چو ماه انوری آراسته
از رخت گشتست ملک دلبری آراسته
...
روی میتابد ز من آن از ابن یمین فریومدی غزل 266
1. روی میتابد ز من آن سیمبر یعنی که چه
میگزیند بر سرم یار دگر یعنی که چه
...
سحرگه آن صنم سرو از ابن یمین فریومدی غزل 267
1. سحرگه آن صنم سرو قد شتاب زده
درآمد از در ابن یمین شراب زده
...
شیرین بتم ایخسرو از ابن یمین فریومدی غزل 268
1. شیرین بتم ایخسرو خوبان زمانه
در عشق تو گشتیم چو فرهاد فسانه
...
فرخنده طالعی بود از ابن یمین فریومدی غزل 269
1. فرخنده طالعی بود آنرا که هر پگاه
کز تاب آفتاب شود با فروغ ماه
...
گر نور روی روشنت از ابن یمین فریومدی غزل 270
1. گر نور روی روشنت افتد بر آینه
از زنگ تیره می نشود دیگر آینه
...
گفتم ایدوست شدم از ابن یمین فریومدی غزل 271
1. گفتم ایدوست شدم عاشق آن روی چو ماه
گفت لاحول و لا قوه الا بالله
...
مرا زنجیر زلف او از ابن یمین فریومدی غزل 272
1. مرا زنجیر زلف او بدان سان کرد دیوانه
که از سودای او کشتم ز عقل خویش بیگانه
...
ایعارض مه پیکر تو از ابن یمین فریومدی غزل 273
1. ایعارض مه پیکر تو صورت جانی
وی پسته شیرین سخنت شور جهانی
...
ایزلف تو سر تا قدم از ابن یمین فریومدی غزل 274
1. ایزلف تو سر تا قدم آشوب جهانی
وی در چمن حسن قدت سرو روانی
...
ایصبا گر بودت سوی از ابن یمین فریومدی غزل 275
1. ایصبا گر بودت سوی خراسان گذری
ببر از حال دل من سوی جانان خبری
...